حکمت 46 نهج البلاغه

(سَيِّئَةٌ تَسُوءُكَ خَيْرٌ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ حَسَنَة تُعْجِبُكَ)

«كار بدى كه تو را ناراحت (و پشيمان) مى سازد نزد خدا بهتر است از كار نيكى كه تو را مغرور مى كند»

دليل آن روشن است، زيرا انسان معصيت كارى كه از عمل زشت خود ناراحت مى شود به سوى

پشيمانى و توبه و جبران آن گام بر مى دارد حال آنكه آن كس كه از كار نيك خود مغرور مى گردد گامى

به سوى رياكارى بر مى دارد. توبه آثار شوم آن معصيت را مى شويد در حالى كه غرور عُجب و ريا از

كارهاى نيك، انسان را به پرتگاه گناهان كبيره مى كشاند