امکانات مالی و درآمد همه افراد یکسان نیست.همه نمیتوانند دریک سطح زندگی کنند.هر خانواده‌ای باید حساب دخل و خرج خودشان‌را بکنند و بر طبق درآمدشان خرج کنند.انسان همه طور میتواند زندگی‌کند.عاقلانه نیست که برای تهیه امور غیر ضروری دست‌به قرض و نسیه‌بزند.
خانم محترم،تو کدبانوی خانه هستی،عاقل و فهمیده باش،حساب‌خرج و دخلتان را بکن. ببین چطور میتوانید خرج کنید که آبرویتان محفوظبماند و همیشه پولدار باشید، عاقبت‌اندیش باش،چشم و همچشمیهای‌بیجا را کنار بگذار،اگر فلان مد لباس را در تن خانمی دیدی و وضع‌اقتصادی شما اقتضای خرید آنرا ندارد،شوهرت را به تهیه آن وادار نکن، اگر چیز لوکس و قشنگی را در منزل همسایه مشاهده نمودی به شوهرت‌اصرار نکن که

باید آنرا تهیه کنی،اگر فلان دوست‌یا خویش و قوم شماخانه‌اش را با فرشهای زیبا و گرانقیمت و اسباب لوکس زینت کرده لازم‌نیست‌خودتان را بسختی بیندازید تا از او تقلید کنید،تو که میدانی وضع‌اقتصادی و در آمد شما ایجاب نمیکند چرا شوهرت را به وام گرفتن و نسیه‌گرفتن و قسطی خریدن و کارهای غیر مشروع وادار میکنی؟pan style="color: #ff00ff;">آیا عقلائی است که برای رقابت‌با دیگران از بانک وام بگیرید وفلان جنس غیر ضروری و لوکس را بخرید و در خانه بگذارید،آیا صلاح‌است که زندگی خودتان را بر وام گرفتن و نسیه کردن و قسطی خریدن‌پایه‌گذاری کنید و یک سری اشیاء غیر ضروری را در خانه جمع‌آوری‌نمائید.
آیا بهتر نیست قدری صبر کنید تا اوضاع مالی شما بهتر شود؟هرماه مقداری از درآمدتان را پس‌انداز کنید،وقتی وضع اقتصادی شما خوب‌شد و توانستید جنس مورد نظرتان را تهیه نمائید با پول نقد آنرا خریداری‌کنید.
بیشتر این رقابتها و ولخرجیها از خانمهای نادان و خودخواه‌سرچشمه میگیرد.با دیدن یک چیز لوکس فورا بهوس افتاده و سر به جان‌شوهر بیچاره گرفته که باید آنرا تهیه کنی.به قدری نق نق و پافشاری نموده‌که ناچار میشود وام بگیرد یا قسطی بخرد و خودش را بیچاره کند و همیشه‌قرضدار باشد.
گاهی ناچار میشود زندگی زناشویی را بر هم بزند و زن‌خودخواهش را طلاق بدهد تا از شر تقاضاهای بیجا و سرزنشها وزخمزبانهای او خلاص شود یا خودکشی کند تا از این زندگی پر از ایراد وبهانه نجات پیدا کند.به داستانهای زیر توجه فرمائید:
«مردی در دادگاه میگفت:مدتی است زنم به واسطه القاآت زن‌همسایه پایش را توی یک کفش کرده که باید یا برایش تلویزیون بخرم یاطلاقش بدهم.در ماه فقط 300 تومان حقوق میگیرم،صد تومانش اجاره‌خانه است‌با دویست تومان دیگر باید یکماه تمام مخارج خانواده سه نفریمان را تامین کنم،کجا میتوانم تلویزیون بخرم؟ (1) ».
مردی در دادگاه میگوید:«خانم دلش لباسهای آخرین مدل‌میخواهد.خانم میخواهد خودش را عین یک زن مرد پولدار در بیاورد،آخربه خدا به دین به مذهب تمام حقوق من 900 تومان است،300 تومان آنراکرایه خانه میدهم.شما بگوئید من با 600 تومان شام و ناهار تهیه کنم یابرای خانم پوستیژ و کفش و کلاه بخرم؟»در آخر به مادر زنش میگوید:دختر مال شما.چشم، طلاقش میدهم ودور هر چه زن است‌خط میکشم (2) ».
مردی که خودکشی کرده بود وقتی بهوش آمد گفت:«من شاگردراننده‌ام،سه سال است ازدواج کرده‌ام،زنم توقعات خارج از حد دارد،چون نمیتوانم توقعاتش را برآورده کنم مرتبا مرا سرزنش میکند،سرزنشهای او بالاخره مرا بستوه آورد و تصمیم بخودکشی گرفتم (3) ».
زنی به شوهرش میگوید:«یا سیگار خارجی بکش یا طلاقم بده (4) ».
اینگونه زنها اصلا معنا و هدف ازدواج را درک نکرده‌اند.
زناشویی را یک نوع برده‌گیری تصور نموده‌اند.بدین منظور شوهرکرده‌اند که به خواسته‌ها و هوسهای کودکانه خویش جامه عمل بپوشند.
شوهری را میخواهند که مانند یک نوکر بی‌اجر و مزد بلکه یک اسیربرایشان زحمت‌بکشد و حاصل دسترنج‌خویش را دو دستی تقدیم خانم کند تا در راه بلند پروازیها و هوسهای خام خویش به مصرف برساند.
کاش باین مقدار قناعت میکردند و توقعات بیش از حد نداشتند.
گاهی توقعاتشان به قدری زیاد است که مجموع درآمد شوهر کفایت‌نمیکند،اصولا کاری با درآمد شوهر ندارند،چیزی را که هوس کردندحتما باید تهیه شود،هر چه بشود بشود،گر چه شوهر ورشکست‌شود یادست‌بکارهای غیر مشروع بزند،خانم خواسته و باید تهیه شود.
یکی از عوامل بزرگ ورشکست مردها همین توقعات بیجای‌خانمها و چشم و همچشمیهاست، سرزنشها و نق نق‌های زن است که مردرا به کارهای غیر مشروع وادار میکند،اینگونه زنهای از خود راضی وخودخواه ننگ بانوان بشمار میروند.گیرم با این توقعات و ایرادها طلاق‌گرفتی آنوقت کارت اصلاح میشود،نه،مطمئن باش هرگز بآرزوهایت‌نخواهی رسید،میروی در خانه سر بار پدر و مادرت خواهی شد و تا آخرعمر باید از نعمت انس و محبت و بچه‌داری محروم شوی،خیال میکنی‌مردها برای خواستگاری تو صف کشیده‌اند،نه،چنین نیست، زنهائیکه‌طلاق میگیرند کمتر شانس ازدواج دارند،بر فرض اینکه شوهر دیگری‌پیدا کردی از کجا که بهتر از شوهر اولت‌باشد؟
آیا بهتر نیست عاقبت‌اندیش باشی؟حساب دخل و خرجتان رابکنید و به مقدار درآمدتان خرج کنید؟مگر خوشی و آسایش فقط با کفش‌و لباس و تلویزیون و یخچال فراهم میشود؟به جای این بلند پروازیها وهوسهای خام به زندگی و خانه‌داری و شوهرداری بکوش.با اظهار مهر ومحبت محیط خانه را با صفا و نورانی کن.با زندگی دیگران کاری نداشته‌باش.بر طبق درآمدتان خرج کنید.و از نعمت انس و محبت لذت ببر،با شوهر و فرزندانت‌بگویید و بخندید، در مخارج روزانه صرفه‌جویی کن،تااوضاع مالی شما بهتر شود و زندگی آبرومندی پیدا کنید، شاید در آینده‌بتوانی به خواسته‌های خودت برسی،حتی اگر شوهرت ولخرج است وبیش از توانایی خویش خرج میکند جلوش را بگیر،نگذار برای خریداشیاء غیر ضروری وام بگیرد یا قسطی بخرد،زندگی شما مشترک است،هر چه او داشته باشد در واقع مال شما است،نترس نه ثروتش را بدیگری‌میدهد نه در خانه دیگری صرف میکند،به جای خرید اشیاء تجملی و غیرلازم وسائل ضروری منزل را تهیه کنید،برای حوادث و پیش‌آمدها که‌خواه ناخواه برای همه کس اتفاق میافتد پس‌انداز داشته باشید.
پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:«هر زنیکه با شوهرش‌سازگار نباشد و او را بر چیزهائیکه فوق توانایی اوست وادار کند اعمالش‌مورد قبول خدا واقع نمیشود و در قیامت مورد غضب پروردگار جهان قرارمیگیرد (5) ».
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:هر زنیکه با شوهرش‌ناسازگاری کند و به آنچه از جانب خدا رسیده قناعت ننماید و بر شوهرش‌سختگیری کند و بیش از حد توانایی خواهش کند اعمالش قبول نمیشود وخدا بر او خشمناک خواهد بود (6) ».
پیغمبر اسلام فرمود:«بعد از ایمان به خدا نعمتی بالاتر از همسرموافق و سازگار نیست (7)
پی‌نوشتها
1-اطلاعات 6 بهمن 1350.
2-اطلاعات اول آذر 1350.
3-اطلاعات 26 مرداد 1349.
4-اطلاعات 26 اسفند 1350.
5-بحار ج 103 ص 244.
6-بحار ج 76 ص 367.
7-مستدرک ج 2 ص 532.