انسان بیش‌تر اوقات به ارزش و اهمیت بسیاری از فضایل اخلاقی واقف است، اما برای رسیدن به آنها انگیزه و همت لازم را ندارد. به بیان دیگر، انسان می‌خواهد به مواعظ اخلاقی انبیا و اولیای الهی علیهم‌السلام عمل کند، اما چون از انگیزه و همت قوی در این زمینه برخوردار نیست، امور مربوط به زندگی دنیا را بر آنها مقدم می‌دارد. این جا است که این سؤال مطرح می‌شود که چگونه می‌توان به مقامات عالیه نایل شد و نسبت به این مهم تصمیمی جدی اتخاذ نمود؟
برای پاسخ به این سؤال ابتدا باید بدانیم که هر تصمیمی نیاز به زمینه‌ها و مقدماتی دارد؛ یعنی یک سلسله شناخت‌هایی که انسان باید آنها را مدنظر قرار دهد تا زمینه‌ساز ایجاد اراده و تصمیم قوی در او باشد. یکی از مسایلی که انسان باید نسبت به آن شناخت داشته باشد، نعمت‌های خدا است؛ یعنی این که بداند خداوند چه نعمت‌های فراوانی به او عطا کرده است. این امر منوط به این است که انسان درباره‌ی نعمت‌هایی که خداوند به او ارزانی داشته تفکر کند و آنها را در نظر آورد.

صفحات: 1· 2