لیندزی کان در مقاله ی مردان می نگرند وزنان نگریسته می شوند،این اصل را بیان می کند که :"تصور مردان است که اهمیت دارد نه واقعیت وجودی زنان ،ووقتی اصل نگاه مردانه که مبتنی بر برهنگی زنان است،حاکم بر روابط انسان ها وتبدیل به ارزش شد،شناخت زن به خاطر استعداد ،آگاهی ،شرف وحجب وحیا معنا ومفهومی نخواهد داشت،دیگر ارزش زن در فکر واندیشه اونیست.”
-تدبیردین درکنترل مفاسد ،حذف زمینه های فساد است وابتدا باید زمینه فساد رااز بین برد،همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.
خداوند نفرموده ،ای پیامبر به هر طریق ممکن جلوی مزاحمین خیابانی رابگیر وآنان را مواخذه وتعزیر کن؛بلکه فرمودند به زنان بگو حجابشان را کامل کنند وبا بی حجابی وبد حجابی ونشان دادن گیسو،صورت،گردن و…باعث تحریک مردان نشوند.یعنی مایه فتنه وفسادجامعه اول زنان هستند ،سپس مردان.
-امکان کنترل نگاه مرد درجامعه ای که پراز بی حجابی است تقریباًغیر ممکن است واصلاًچنین انتظاری ازمرد غیر معقول است چون نگاه خواه ناخواه به افراد بی حجاب می افتد ودائماًمردباید با خودش مبارزه کند آن هم با قوی ترین غریزه خود.
وندی شلیت می گوید:چگونه می توانیم انتظار داشته باشیم مردان محترمانه رفتار کنند در حالی که تعدادزیادی از زنان با بی عفتی خود دائماًیام می فرستند که لازم نیست این گونه باشند؟
-چه طورمی توان در خیابان راه رفت ولی به جلوخود نگاه نکرد .به نظر می رسد چنین حرفی جز یک توجیه غیر منطقی برای فرار از واقعیت چیز دیگری نیست.