بخل
09 مهر 1395
الْبُخْلُ عَارٌ وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ وَ الْفَقْرُ يُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ وَ الْمُقِلُّ غَرِيبٌ فِي بَلْدَتِهِ
بخل ورزیدن ننگ است وترس نقص روانی است وفقر،آدم باهوش را از اقامه دلیل لال می کند،
انسان تنگدست در شهر خویش بیگانه است.
مشاهده شده درنهج البلاغه/محمد تقی جعفری/ص1034
