بچه رئیس (به انگلیسی: The Boss Baby) یک پویانمایی رایانه‌ای-سه‌بعدی آمریکایی به کارگردانی تام مک‌گراث و نویسندگی مایکل مک‌کولرز است. داستان انیمیشن بر اساس کتابی به همین نام نوشته مارلا فارزی است.

 داستان حول محور پسربچه ای به نام “تیم” است که والدین مهربان و معرکه ای دارد که هیچ چیزی در دنیا را به اندازه او دوست ندارند. ولی یک روز همه چیز تغییر میکند؛ چرا که مادر و پدر تیم یک نوزاد که کت و شلوار پوشیده و همچنین یک کیف دستی همراهش دارد را به خانه می آورند تا همبازی و برادر تیم باشد و…

مسلما هیچ چیز به اندازه یک پویانمایی نمی تواند روی ذهن ناپخته یک کودک که هنوز به طور کامل شکل نگرفته تاثیرگذار باشد، پویانمایی هایی که میلیون ها نفر در سراسر جهان بیننده آنها می باشند و تاثیر آنها روی کودکانی که رهبران آینده جهان خواهند بود، انکار نشدنی می باشد. با وجودی که شناسایی نکات مخرب در کنار پیام کلی به ظاهر مثبت معمولا کار دشوار و سختی هست، اما به ندرت شاهد پویانمایی هایی هستیم که اینطور آوانگارد و پیشرو عمل می کنند، دو انیمیشن (Storks (2016 (لک لک ها) از کمپانی .Warner Bros و (The Boss Baby (2017 از DreamWorks (بچه رئیس) بصورت پیشرو و ناگهانی یک سیاست جدید را آشکار کردند، مثل اینکه این سوال که بچه ها چگونه به دنیا می آیند، تبدیل به بزرگترین سوال امروز هالیوود شده و از این به بعد یکی از دغدغه های اصلی کودکان باید این سوال باشد! این را در کنار سکانس آخر انیمیشن Storks(لک لک ها) بگذارید که والدین همجنسباز را نشان می دهد که کودکشان را در بغل گرفته اند، تا سیاست های جدیدی را ببینید که شاید بی ربط به سند جهانی 2030 یونسکو نباشد، در واقع این سند می تواند پازلی از یک سیاست بزرگ باشد که با زبان انیمیشن هم در حال ترویج و تبلیغ آن هستند. (برای اینکه این موضوع برای شما قابل درک باشد بهتر است بدانید که هالیوود همیشه در سیاست گذاری های آمریکا نقش جدی را بازی کرده و ثابت کرده که چقدر هماهنگ و به موقع این نقش خود را ایفا می کند و سازمان ملل و ارگان های وابسته به آن (مثل یونسکو) پر رنگترین نقش ها را در اجرای سیاست گذاری های برون مرزی آمریکا ایفا می کنند، بطور مثال می شود از قضیه طرح کنترل جمعیت خاورمیانه نام برد که با روش های مختلف، موفقیت های خیلی خوبی داشته است.

ادامه دارد….