ابوهاشم جعفري مي‌گويد:

متوكل، تالار آفتاب‌گيري درست كرده بود كه پنجره‌هاي مشبك داشت و داخل آن پرندگان خوش آواز را رها ساخته بود. روزهايي كه سران حكومت براي سلام رسمي و تبريك نزد او مي‌آمدند، متوكل درون همين تالار مي‌نشست اما بر اثر سروصداي پرندگان، نه حرف ديگران را مي‌شنيد و نه ديگران حرفش را مي‌شنيدند.

فقط وقتي كه امام هادي(ع) وارد مي‌شد، تمام پرندگان ساكت و آرام مي‌شدند و تا وقتي آن حضرت(ع) از آنجا خارج نمي‌شد، سر و صدايي نمي‌كردند.

بحار الانوار، ج 50، ص 148، ح 34