آخرین وصیت شهید مدافع حرم نیز درست مانند پدر شهیدش در دوران دفاع مقدس، این بود: «خواهرم! بهترین زینت تو حفظ حجاب است.حجاب تو از خون من ارزشمندتر است. من می‌روم تا تو پاک بمانی. خواهرم! گوهر ارزشمند حجاب را حفظ کن تا برادرت به تو افتخار کند. …»

این روزها به خیابان که می‌آیی، بخصوص در شهرهای بزرگ و از همه بدتر در پایتخت، دیگر چیزی به نام «عفاف» را پررنگ نمی‌بینی. به هر طرف که می‌نگری، بدحجابی و بدپوششی است، آرایش‌های غلیظ است و لباس‌هاس تحریک‌کننده و نامناسب و مردان باغیرتی که دست در دست زنان بزک کرده‌شان، پیاده‌روهای شلوغ شهر را گز می‌کنند تا ناموسشان، به بهای «هیچ» بازار چشمان هیز و ناپاک را گرم کند.

می‌گویند این‌ها، نشانه‌های آخرالزمان است … اما براستی این بانوان در برابر خون برادران رشید و شهیدشان چه پاسخی دارند؟ مسؤولانی که این وضعیت آشفته و آسیب‌زا را می بینند و دم برنمی‌آورند، در برابر خدا و خون پاک شهدا چه پاسخی خواهند داشت. براستی ما به کجا می‌رویم؟