هرچند در عصر حاضر ، القابی چون ” ثقه الاسلام ” ( کسی که مورد اعتماد اسلام و مسلمانان است ) ، حجه الاسلام ( کسی که حجت و دلیل حقانیت اسلام است ) و … ممکن است جنبه‌ ی تشریفاتی به خود گرفته باشد و متأسفانه کمترین لقب ، که حتی ممکن است عده‌ ای ، آن را برای خود کسر شأن بدانند ، ” ثقه الاسلام ” ، است و لقب ” حجه الاسلام ” لقبی معمولی است ، اما اگر جنبه‌ های تشریفاتی و غیر واقعی کنار گذاشته شوند

چنانکه در گذشته چنین بود و کسی را بی ‌جهت به این القاب نسبت نمی‌ دادند ، به خوبی در می ‌یابیم که لقب ” ثقه الاسلام ” برای مرحوم کلینی که از بزرگترین دانشمندان تاریخ شیعه است و پس از هزار سال هنوز احادیث کتابش منبع اصلی احادیث شیعه به شمار می‌ آید ، لقبی بس بجا و شایسته است که باید برای رسیدن به چنین لقبی ، ده‌ ها سال زحمت و ریاضت تحمل نمود ؛

لذا در اثر زحمات فراوان آن مرحوم ، همگان از دوست و دشمن او را دوست می‌ داشتند و مورد اعتماد و وثوق همه‌ ی فرق اسلامی بود و بر سخنش استناد می‌ کردند و به شایستگی به او ” ثقه الاسلام کلینی ” می ‌گفتند .

در عین حال نباید از خاطر دور داشت که گروه‌ های منحرف هم ، ترس عجیبی از شیخ داشتند ، چون شیخ به هر شهری که می‌ رسید به افشاگری در مورد مسلک ‌های انحرافی می ‌پرداخت ؛ به خصوص آن‌جا که شیخ دید فرقه‌ ی قرامطه ( از شاخه‌ ی اسماعیلیه ) که عقاید شرک آلودی را ترویج می‌ کردند ، به پیشرفت ‌های قابل توجهی دست یافته است ، دست به قلم برد و با نوشتن کتابی با عنوان « الردُّ علی القرامطه » مردم را با انحرافات عقیدتی این فرقه آشنا کرد .