برای شنیدن صوت اعمال شب و روز نهم ماه ذی الحجه (روز عرفه) و دعای مخصوص این ایام «اللهم یا شاهد كل نجوی و موضع كل شكوی»به آدرس زیر رجوع کنید 

<iframe src=’http://www.tebyan.net/videoplayer.aspx?MusicID=35404′ allowFullScreen="true” webkitallowfullscreen="true” mozallowfullscreen="true” height="270″ width="480″ ></iframe>

روز عرفه روزی است بسیار ارجمند و ویژه دعا و نیایش. در روایات بسیار سفارش شده که انسان در روز عرفه در کربلا و در کنار قبر امام حسین علیه السلام باشد. امام صادق علیه السلام می‎فرماید: “در روز عرفه خداوند نخست بر زائران مزار حسین علیه السلام جلوه می‎کند، نیازهایشان را برمی‎آورد، گناهانشان را می‎بخشاید و … و سپس بر گردآمدگان عرفات جلوه می‎نماید.”

می‎گویند در حج واجب چون حتما” امام زمان در حج حضور دارند خیلی از حجاج اگر چشم بصیرت داشته باشند حضرت را می‎بینند.

ولی آقا ما که لیاقت نداریم به سفر حج مشرف بشیم تا شاید در صحرای عرفات خاک زیر پایتان باشیم و از انفاس پر ثمرتان بهره‎مند شویم .

مولا ما که لیاقت نداریم در حرم امامان حضرت حسین علیه السلام باشیم، در کنار ضریح شش گوشه ارباب، در کنار گودال قتلگاه باشیم و دعای عرفات بخوانیم.

ولی از همین راه دور تو را صدا می‎زنم، می‎دانم که می‎شنوی، می‎دانم که مرا می‎بینی، می‎دانم وقتی گناه می‎کنم از من رو برمی‎گردونی تا مرا نبینی … .

ولی من یک دلخوشی دارم، من شیعه هستم و شما اهل کرامت اگر اسمی از مولا علی ببرم حتما” برمی‎گردید و منو نگاه می‎کنید … .

می‎خواهم در ابری‎ترین لحظه‎ها فریاد بزنم و از باران عرفه سیراب شوم. دوباره کبوترهای دل با خاک عرفات تیمم می‎کنند. نمی‎دانم هرچه هست من زائر کوی حسینم، می‎خواهم با زمزمه‎های حسینی در صحرای عرفات، مُحرم درگاه خدا شوم .

بشر و بشیر پسران غالب اسدی روایت کرده‎اند که عصر روز عرفه در عرفات در خدمت امام حسین علیه السلام بودیم که آن حضرت با گروهی از خاندان و فرزندان و شیعیان خود از خیمه بیرون آمدند و با کمال تضرع و خشوع به دامنه کوه رحمت روی آوردند و در سمت چپ کوه ایستادند و به جانب کعبه روی گردانیدند و دست‎ها را مقابل صورت مبارک برداشتند و این دعا را خواندند.

دعای عرفه از مشهورترین دعاهاست كه شامل مضامین عارفانه‎ای چون شناخت پروردگار و تضرع به درگاه لایزال اوست.

راویان گویند: در پایان دعا و ذکر یا رب، یا رب آن حضرت چنان حاضران را تحت تاثیر قرار داده بود که از دعا کردن برای خودشان به آمین گفتن به دعای امام حسین علیه السلام بسنده کردند و صدای گریه مردم صحرای عرفات را پر کرده بود تا این که آفتاب غروب کرد و به سوی مشعر الحرام رفتند.

در روایت کفعمی دعای عرفه با جمله: و انت علی کل شیء قدیر. یا رب، یارب یا رب پایان یافته است. اما به نقل از سید بن طاووس در اقبال، دعای عرفه پس از آن با جمله: الهی انا الفقیر فی غنای فکیف لا اکون فقیرا فی فقری، ادامه می‎یابد. خاتمه دعا چنین است: و انت الرقیب الحاضر انک علی کل شیء قدیر و الحمدلله وحده.

دعای عرفه شامل مطالب بسیاری است که گزیده فهرست آنها چنین است: شناخت خداوند و بیان صفات الهی و تجدید عهد و پیمان با پروردگار و شناخت پیامبران و تحکیم ارتباط با آنها و توجه به آخرت و اظهار عقیده قلبی. سیر اندیشه در آفاق جهان و یادآوری نعمت‎ها بی‎کران الهی بر انسان و حمد و سپاس خداوند بر آن نعمت‎ها و عنایت‎ها که از آغاز وجود و تکوین آدمی تا آخر عمر پیوسته به او افاضه می‎شود.

تضرع به درگاه خداوند و اقرار به گناهان و توبه و انابه و درخواست عفو و روی آوردن به صفات پسندیده و اعمال خیر. درخواست حوایج که با درود و صلوات بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله شروع می‎شود. سپس تقاضای عفو، نور هدایت، رحمت، عافیت، برکت، وسعت روزی و پاداش اخروی برخی از دانشوران به شرح و یا ترجمه این دعای شریف پرداخته‎اند. از جمله: مظهر الغرائب سید خلف الدین حیدر مشعشعی موسوی حویزی، معاصر شیخ بهایی ( م ، 103 ق )، این شرح را مولف آن پس از خاموشی دیده سر و روشن‎تر شدن چشم دل تدوین كرده است و شرح دعای عرفه اثر شیخ محمد علی بن شیخ ابوطالب زاهدی جبلانی اصفهانی ( م 1181 ق)، نیایش حسین علیه السلام تالیف استاد محمد تقی جعفری.

شایان ذکر است که غیر از دعای امام حسین علیه السلام برای روز عرفه دعاهای دیگری نیز از سایر ائمه اطهار علیهم السلام روایت شده است که در کتب دعا به تفصیل آمده است. شیخ صدوق کتابی تحت عنوان ادعیه الموقف و یا دعا الموقف تالیف کرده است، مشهورترین دعاهای روز عرفه پس از دعای امام حسین علیه السلام دعای فرزند گرامیش حضرت امام زین العابدین علیه السلام است که در صحیفه سجادیه آمده است. مراجع عظام تقلید در مناسک حج هر دو دعا را نقل کرده‎اند.

منبع:

دایرة المعارف تشیع، جلد هفتم، صص 529 و 530.

یکی از درباریان به حاکم سامرا گزارش داد که حضرت مهدی وکلایی دارد که اموال علاقه‌مندان را برایش جمع‌آوری می‌کنند و نام بعضی از وکلا را نیز فاش ساخت. این خبر را به اطلاع عبیدالله بن سلیمان، وزیر وقت خلیفه، نیز رسانید، و او تصمیم جدی به دستگیری وکلا گرفت؛ اما سلطان پیشنهاد کرد برای شناسایی خود حضرت، افرادی را بطور ناشناس به همراه مقداری از اموال به نزد وکلای حضرت بفرستند و هر کدام از آنها که مالی را پذیرفت دستگیرش کنند و از این جایگاه امام را مکشوف سازند. (به دنبال این تصمیم سلطان، از ناحیه مقدسه از همه وکلا خواسته شد که تا اطلاع بعدی از احدی مالی دریافت نکنند و نسبت به وکالت خود و ارتباطشان با حضرت، اظهار بی‌اطلاعی کنند. یکی از همان جاسوسان به سراغ محمد بن احمد (یکی از وکلای ناحیه) رفت و اظهار داشت که: من اموالی دارم، می‌خواهم آنها را به حضرت برسانم. محمد به او گفت: اشتباه گرفته‌ای، من از سخنان تو چیزی سر در نمی‌آورم و چنین کسی را هم نمی‌شناسم. هر چه آن مرد مرموز اصرار ورزید و از هر دری که وارد شد، محمد تجاهل کرد و اجازه نداد حیله او کار افتد.(1)

به هر حال با صدور این دستور از ناحیه مقدسه و زیرکی وکلای آن بزرگوار، نقشه دیگری از دشمنان حضرت ولی‌عصر ارواحنا فداه نقش بر آب شد.

اِذا قامَ قائمِنا وَضعَ ‌اللهُ یَدهُ عَلی رُوسِ العِبادِ فَجمعَ بِها عُقُولَهم وَ کَمُلَت بِهِ اَحلامُهُم.(2)

آنگاه که قائم ما قیام کند خداوند دست (رحمت) خویش را بر سر بندگان می‌نهد و بدین وسیله عقل‌های آنان کامل می‌شود و همه انسان‌ها به حد رشد می‌رسند.
امام باقر علیه السلام

پی‌نوشت‌ها:

1- اصول کافی، ج1، ص 525.

2- منتخب‌الاثر، ص 483.

امام خمینی(رحمه الله علیه ) ضمن سخنانی انتظار را معنا كرده و در مورد نحوه انتظار می‌فرماید:

ما منتظران مقدم مبارکش، مکلف هستیم تا با تمام توان کوشش کنیم تا قانون عدل الهی را در این کشور ولی عصر علیه السلام حاکم کنیم و از تفرقه و نفاق و دغل‏بازی بپرهیزیم و رضای خداوند متعال را در نظر بگیریم. (1)

برای این ‏که گسترش بدهند عدالت را . برای این ‏که حکومت را تقویت کنند. برای این ‏که ان شاءالله، اسلام را به آن طور که هست، در این مملکت پیاده کنیم و مسلمین جهان نیز اسلام را در ممالک خودشان پیاده کنند و دنیا، دنیای اسلام باشد و زور و ظلم و جور از دنیا برطرف بشود و مقدمه باشد برای ظهور ولی عصر ارواحنا له الفداء . (2)

این چیزی که ما در این وقت، در این عصر وظیفه داریم، این مهم است. همه انتظار داریم وجود مبارک ایشان را، لکن با انتظار تنها نمی‏شود. بلکه با وضعی که بسیاری دارند، انتظار نیست . (3)

فراهم کردن اسباب این است که کار را نزدیک بکنیم . کار را هم‏چو بکنیم که مهیا بشود عالم، برای آمدن حضرت علیه السلام . (4)

پی‌نوشت‌ها:

1- صحیفه‏ نور ، ج 15، ص 22 .

2- همان، ج 15، ص 170 .

3- همان، ج 19، ص 154 .

4- همان، ج 20، ص 199 .

محبّت در گرو توجه به نعمت یا خدمت است.
یاد نعمت‏هاى خدا، علاقه ما را به او زیاد مى‏كند، چه نعمت‏هاى عمومى و چه نعمت‏هاى خصوصى.
نعمت‏هاى عمومى از قبیل باد، باران، خورشید، كوه‏ها، گیاهان، خوردنى‏ها، آشامیدنى‏ها، همسر، فرزند، عقل، علم، زبان، چشم، گوش و سایر اعضا، نعمت شب و روز، خواب و بیدارى، آزادى و قدرت انتخاب و گرایش به خوبى‏ها و كمالات و تنفّر از بدى‏ها كه هر كدام از این نعمت‏ها نباشد، زندگى بشر فلج مى‏شود.
راستى، اگر آب دهان ما شور یا تلخ بود، چه مى‏كردیم؟
اگر خداوند نعمت خواب و حتى غلطیدن در خواب را دو سه روز از ما بگیرد چه مى‏كنیم؟
نعمت‏هاى خصوصى، امكانات و استعدادهایى است كه خداوند به هر یك از افراد بشر عطا كرده است و اگر انسان فكر كند مى‏بیند چه بسیار نعمت‏هایى كه در اختیار اوست و دیگران به دلایلى از آن محرومند.
آرى، فكر كردن در نعمت‏هاى الهى، انسان را عاشق خدا مى‏گرداند و قرآن به این امر سفارش كرده است. «فاذكروا آلاءَ اللّه»( سوره اعراف، آیه 69.)

بسمه تعالی

روز دوشنبه، مورخ1394/6/30  جلسه اخلاق با حضور سخنران محترم، جناب آقای رضایی برای طلاب سطح 2 ، مدرسه علمیه فاطمیه سلام الله علیها برگزار گردید .