فرعون گمان می کرد که ملکه کاخ نشین مصر،شیفته تجملات وشهوات وزرق وبرق دنیای مادی است ودر گمراهی وضلال، همراه ودر ظلم وستم به مستضعفان مصر وبنی اسرائیل، درکناوست.
…دیگر تحمل نداشت. وظیفه خویش نسبت به نجات وتربیت موسی«علیه السلام» را به خوبی انجام داده بود.
زندگی زیر یک سقف، بامردی که مسند نشین ربوبیت معرفی می کند، برای زنی که ایمانش خالص وپارسائی وتقوایش در میان زنان کم نظیراست، کار آسانی نبود. سرانجام رازش فاش شد. دست به دعا برداشت وبا صدای بلند در حضور جمع فریاد زد: پروردگارا!! برایم خانه ای در بهشت بنا کن ومرا از فرعون وعملش نجات ده ومرا از مردم ستمکار رهایی بخش(التحریم/11)
هرچه از او خواستند توبه کند وبه ربوبیت فرعون معترف شود، نپذیرفت. دستها وپاهایش را بامیخ برزمین کوبیدند واو را در برابر شعله سوزان خورشد تابان رها کردندوسپس سنگ عظیم بر جسد نحیفش قراردادند. آنقدر بدنش را در معرض شکنجه های غیر قابل تحمل قرار دادند تا به تدریج جان باخت. تا آخر حاضر نشد از اعتقاد وایمان خود دست بشوید ودر ابراز ارادت به ولی زمان خویش کوتاهی نکند.

با ادامه مطالب همراه ما باشید…

چهارچیز را پیش از چهار چیز غنیمت شمار:

جوانی پیش از پیری

صحت پیش ازبیماری

توانگری پیش از فقر

و زندگی پیش ازمرگ

(حضرت رسول-صلی الله علیه وآله)

1. شهادت در رکاب امام زمان خود؛ یعنی حضرت سیدالشهداء در کربلا می باشد که جدای از امتیاز شهادت حضور در رکاب امام حسین علیه السلام سعادتی بس رفیع می باشد.
2. مقام عصمت یا تالی تلو عصمت؛ مقام عصمت از مقامات عالیة الهیه است که هر کس را لیاقت آن نیست. حضرت علی اکبر علیه السلام نیز دارای مقام عصمت بودند. برای تبیین این امتیاز می توان اشاره به کلام امام حسین علیه السلام نمود؛ زمانی که حضرت علی اکبر علیه السلام عازم میدان شد. آن بزرگوار در حق او چنین دعا فرمودند: «اللهم اشهد انه برز الیهم غلام اشبه الناس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسولک و کنّا اذا اشتقنا الی نبیک نظرنا الیه» بار الها گواه باش جوانی که در سیرت و صورت و گفتار؛ شبیه ترین فرد به پیغمبرت بود، به جنگ این مردم رفت. ما هر گاه به دیدن پیغمبرت مشتاق می شدیم به این جوان نگاه می کردیم.« لهوف، سید بن طاووس، ص113»
کسی می تواند در اخلاق و رفتار مشابه نبی گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم باشد که خواص باطنی آن حضرت را که منشأ بروز آن اخلاق و رفتار بس عظیم است را نیز داشته باشد. حضرت علی اکبر علیه السلام اگر نگوییم معصوم بوده بلکه تالی تلو و مشابه معصوم حتماً بوده است.
3. شجاعت و دلیری: در روز عاشورا وقتی که به دشمن حمله ور شد؛ سپاهیان دشمن به سویی فرار می نمودند به گونه ای که تصور می کردند حیدر کرارعلی بن ابیطالب علیه السلام به جنگ آنان آمده است« ثمرات الاعواد، الهاشمی النجفی، مکتبة الحیدریة. ص233»
در تاریخ آمده است عمر سعد، شخصی به نام طارق (که مردی شجاع و دلیر بوده و یارای مقابله با یک لشکر را داشت) را به میدان فرستاد که علی اکبرعلیه السلام با رشادت وی را هلاک کرد. بعد عمر سعد دستور حمله از چهار طرف را صادر کرد.« منتهی الامال، حاج شیخ عباس قمی، ج1، ص443» که منجر به شهادت علی اکبر علیه السلام شد.
4. مقام علی اکبر علیه السلام در زیارت عاشورا: در زیارت عاشورا عرض می کنیم: «السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین وعلی اصحاب الحسین» سلام دادن به حضرت علی اکبر علیه السلام بعد از سلام دادن بر امام حسین علیه السلام می باشد، سایر اولاد و اصحاب بعد از حضرت علی اکبر علیه السلام قرار گرفته اند. این خود حاکی از مقام بزرگ آن حضرت است.
ممکن است کسی بگوید مراد از علی بن الحسین علیه السلام امام سجاد علیه السلام است نه علی اکبر علیه السلام. در جواب از این احتمال باید گفت، زبان زیارت، بیان گرامی داشت و تجلیل از شهداء کربلا و فداکاریهای آنان است همانطور که لعن و نفرین نیز بر کسانی است که امام حسین علیه السلام و اولاد و اصحاب آن حضرت را که حاضر در کربلا بوده اند به شهادت رسانیده اند و بنا به قول علامه میرزا ابوالفضل تهرانی؛ مراد از علی بن الحسینعلیه السلام در زیارت عاشورا حضرت علی اکبر علیه السلام است چون این زیارت اختصاص به شهدای کربلا دارد و احتمال اینکه مراد امام سجاد علیه السلام باشد بغایت بعید است« شفاء الصدور فی زیارة العاشورا، ج2، ص345»
4. تجلیل حضرت ولی عصر رحمه الله از علی اکبر علیه السلام: امام زمان رحمه الله در زیارت ناحیه مقدسه خطاب به علی اکبر علیه السلام می فرماید: «السلام علیک یا اول قتیل من نسل خیر سلیل من سلالة ابراهیم خلیل؛ سلام بر تو ای علی اکبر اول فدایی از بهترین نسل دودمان ابراهیم خلیل .
در ادامه حضرت مهدی رحمه الله می فرماید: «اشهد انک اولی بالله و برسوله؛ شهادت می دهم که تو از هر کس اولی تر به خدا و رسولش هستی».
حضرت صاحب العصر رحمه الله، علی اکبر را در این زیارت نامه به امتیازاتی مخصوص از سایر شهدای کربلا جدا نموده است:
الف) سلام و صلوات بر علی اکبر را بعد از جد مظلوم خود، قرار داده است.
ب) علی اکبر علیه السلام را از هر کس به خدا و رسولش نزدیک تر معرفی نموده است.
ج) حضرت از خداوند درخواست می نماید که همواره توفیق زیارت حضرت علی اکبر علیه السلام را داشته باشد.
د) حضرت از خداوند مسألت می نماید که در روز واپسین همنشین علی اکبر علیه السلام باشد.
و) شدت لعن و نفرین آن حضرت به قاتلان علی اکبر علیه السلام حاکی از شدت غضب آن حضرت نسبت به جفاپیشگان است.« خورشید جوانان، سیدمحمد حسینی، ص65»
پس جوانان امروز هم با الگوگیری از علی اکبر علیه السلام و توجه به معنویات و با دوری از گناهان و بدی ها می توانند امام زمان خود را یاری کرده و برای زمینه سازی ظهور حضرت مهدی علیه السلام تلاش مضاعف نمایند تا همانگونه که حضرت علی اکبر علیه السلام مورد رضایت امام زمان خود بود و به او مباهات می کرد، طوری عمل نماییم تا حضرت مهدی علیه السلام از اعمال و رفتار ما راضی باشد، و انشاء الله از جمله یاران جوان، کوشا و پویای حضرتش باشیم.
مشاهده شده در حوزه نت

میلاد باسعادت امام سجاد«علیه السلام» زینت عبادت کنندگان جهان بر همه شیعیان جهان تبریک وتهنیت باد

نمی دانم جهان این خوشبختی شگرف را مدیون کدام دعای مستجاب بود که خدا، نام متبرک تو را به پیشانی زمین نوشت و سرنوشت آب ها را به سخاوت دستانت سپرد؟
ثانیه های مبارک، مژده آمدنت را بی تاب شدند و هیجان، در بستر تمام رودها شتاب گرفت. از همان لحظه نخستین میلادت، پروانه ها مسیر نگاه لاهوتی ات را تا دورترین شعاع شیفتگی به رقص آمدند و تمام ستاره ها، زیارت خوان چشم هایت شدند. تو آمدی تا خیمه های جوانمردی و غیرت را ستون شوی.
انگار خدا کلید تمام قفل های بسته را به کرامت دستان تو سپرده است که به محض شکفتن نامت، عقده ها باز می شود!
چهره آسمانی ات، چقدر با روشنان ماه نسبت داشت آن گاه که ماه، بر مدار چهاردهم متوقف می شد! لبخندت، رایحه گل های بهشت را می پراکند در شامه خاک.
آقا! لب های فرات، برای بوسیدن لب هایت ترک برداشته است. اگر زمزمه تمام آب های جهان را یک جا جمع کنی، مدح تشنگی سقایی است که عطش لب هایش تمام آب ها را، حسرت به دل گذاشته. تو آمدی و بر پیشانی محرم، نامت روشن و تابناک، طلوع خواهد کرد و از هیبت نگاه حیدری ات، زهره کوه ها آب خواهد شد. تو از دامان شجاعت برخاستی و در آغوش مردانگی بالیدی.

حضرت علی بن حسین علیه السلام درعرصه خدمت به محرومان آن چنان درخشید که باعث اعجاب و شگفتی همگان شد و آنان دوستدار حقیقی ایشان شدند.
زمانی که تاریکی شب، همه جاگسترده می شد و چشمهای مردم به خواب می رفت، آن حضرت، اموال موجود خود را از درهم و دینار جمع می کرد و نان و آذوقه را ـ که فراهم کرده بود ـ برمی داشت و شبانه به منزل محرومان و بینوایان می شتافت. آن حضرت در حالی که صورت خود راپوشانده بود، آذوقه ها و هدایا را به دوش می کشید و در سطح گسترده ای به بیچارگان مساعدت می کرد:

تا توانی به جهان خدمت محتاجان کن      به دمی یا درمی، یا قدمی، یا قلمی

حضرت باقر علیه السلام فرمود: «کانَ عَلِیُّابْنُ الْحُسَینُ علیه السلام یَحْمِلُ جِرابَ الْخُبْزِ عَلَیظَهْرِهِ بِاللَّیْلِ فَیَتَصَدَّقُ؛ [پیشوای چهارم[علی بن حسین علیه السلام کیسه های نان را درشب ها به دوش می کشید و [به فقرا ونیازمندان] تصدّق می داد.» و بر این اندیشه پافشاری می کرد: «اِنَّ صَدَقَةَ السِّرِّتُطْفِی ءُ غَضَبَ الرَّبِّ؛ صدقه پنهانی،خشم خداوند را فرو می نشاند.»  

محمد بن اسحاق می گوید:«عده ای از نیازمندان مدینه عادت کرده بودند در ساعات معیّنی از شب، مرد ناشناسی به کمک آنان بیاید. آنان، او رابه عنوان صاحب انبان به همدیگرمعرفی می کردند و تا روز شهادت امام زین العابدین علیه السلام وی رانمی شناختند.»

تا توانی رفع غم از خاطر غمناک کن      در جهان گریاندن آسان است، اشکی پاک کن

امام باقر علیه السلام فرمود: «پدرم حضرت علی بن حسین علیه السلام دوباربرای خدا اموال خود را احسان کرد.»
امام سجاد علیه السلام همواره می فرمود:«سادَةُ النّاسِ فِی الدُّنْیا الاْسْخِیاءُ وَسادَةُالنّاسِ فِی الاْآخِرةِ الاْتْقِیاء؛ سرور و آقای مردم در دنیا سخاوتمندان وبخشندگان هستند و در جهان آخرت،پرهیزکاران، سرآمد دیگران خواهندبود.»
مشاهده شده در حوزه نت