“این احساسی که در ملت ما پیدا شده است که باید تعاون کند باید اعانت کند .این از برکات انقلاب است ."امام خمینی (رحمه الله علیه  )
“تعاونیها وسیع ترین شبکه اشتراک و دخالت حقیقی مردم در کارهاست ."(مقام معظم رهبری )

تعاون و همکاری می تواند در تحقق رشد و شکوفایی جامعه نقشی به سزا ایفا کند. بدیهی است با کسترش فرهنگ تعاون، وحدت وهمدلی در جامعه حاکم و ابتکارها و خلاقیت ها پدیدار می گردد و جامعه از آسیب دشمنان مصون می ماند.
در حدیثی از پیامبر اسلام حضرت محمد صلوات الله علیه نقل است که فرمودند : ” اگر همه شما در راه خیر و نیکوکاری به یکدیگر بپیوندید و هماهنگ شوید دوستدار و علاقه مند به یکدیگر خواهید شد .”

این حدیث حکایت از آن دارد که تعاون در اسلام جایگاهی خاص دارد چرا که در همه امور همکاری . محبت . صفا و صمیمیت مطرح و مفید است.

درجهان امروز می باید برای کسب توفیق و سرافرازی در کلیه مسایل اقتصادی . فرهنگی و سیاسی همکاری باشد یعنی همواره می باید آیه شریفه ” تعاونوا علی البر و التقوی ” الگوی اعمال و رفتار هر انسانی باشد تا بتواند به اهداف و مقاصد عالی دست یابد. به موجب اصل چهل و چهارم قانون اساسی نظام اقتصادی جمهوری اسلامی ایران بر پایه سه بخش دولتی تعاونی و خصوصی با برنامه ریزی منظم و صحیح استوار شده است.

خدا کند که مرا باخدا کنی آقا / ز قیدوبند معاصی رها کنی آقا

دعای ما به در بسته میخورد ای کاش / خودت برای ظهورت دعا کنی آقا

صلوات.

                                                        
مهمترین برهه‌ای و زمان و مکانی که تبلیغ، آنجا معنا میدهد، جائی است که فتنه وجود داشته باشد. بیشترین زحمت در صدر اسلام و در زمان پیغمبر، زحمات مربوط به منافقین بود. بعد از پیغمبر، در زمان امیرالمؤمنین زحماتی بود که از درگیری و چالش حکومت اسلامی با افرادی که مدعی اسلام بودند، به وجود میآمد. بعد هم همین جور؛ در دوران ائمه (علیهم‌السّلام) هم همین جور؛ دوران غبارآلودگی فضا. والّا آن وقتی که جنگ بدر هست، کار، دشوار نیست؛ آن وقتی که در میدانهای نبرد حاضر میشوند، با دشمنانی که مشخص است این دشمن چه میگوید، کار دشوار نیست. آن وقتی مسئله مشکل است که امیرالمؤمنین در مقابل کسانی واقع میشود که اینها مدعی اسلامند و معتقد به اسلام هم هستند؛ اینجور نبود که معتقد به اسلام هم نباشند، از اسلام برگشته باشند؛ نه، معتقدند به اسلام، راه را غلط میروند، هواهای نفسانی کار دستشان میدهد. این، مشکلترین وضع است که افراد را به شبهه می‌اندازد؛ به طوری که اصحاب عبداللَّه‌بن‌مسعود میآیند خدمت حضرت، میگویند «انّا قد شککنا فی هذا القتال»!(وقعة صفین، ص ۱۱۵: «ما در این جنگ شک داریم.») چرا باید شک کنند؟ این شک خواص، پایه‌ی حرکت صحیح جامعه‌ی اسلامی را مثل موریانه میجود. اینی که خواص در حقایق روشن تردید پیدا کنند و شک پیدا کنند، اساس کارها را مشکل میکند. مشکل کار امیرالمؤمنین، این است. امروز هم همین است. امروز در سطح دنیا که نگاه کنید، همین جور است؛ در سطح داخل جامعه‌ی خودمان که نگاه کنید، همین جور است. تبیین لازم است.

سخنان مقام معظم رهبری مدظله العالی در جمع طلاب

یکی از چیزهایی که رزق و روزی انسان را زیاد میکند باوضو بودن است.هم رزق و روزی روحی را زیاد میکند هم رزق وروزی دنیایی را .در روایات متعدد امده است که با وضو بودن محافظی در مقابل شیطان است. همین طور امده است که اگر اول وضو بسم الله بگیم خیلی ثواب بیشتری دارد. همچنین امده است که وضو نور است و وضو روی وضو نور علی نور است .یکی از چیزهایی که روزی را زیاد میکند نظافت محل کسب وکار است .قدیم کاسب که میامد مغازه اول جلوی مغازه را اب وجارو میکرد .اگر نیت این باشد که به مردم کمک کنیم ونیت خیر برای مردم داشته باشیم خودش کمک میکند روزیمون زیاد بشود.فکر کنید شما خدا هستید ویک بنده امده در مغازه ونیتش کمک به بنده های خدا باشد ویکی دیگه امده در مغازه اش و نیتش پول در اوردن با هر شارلاتان بازی باشد .شما خدا باشید به کدوم یکی کمک میکنید؟؟؟

نکته مهم :ببینید یک نکته مهم در مورد خداوند سنت امتحان است.شما همش به مرم کمک میکنید وکار خیر میکنید ولی خودتون فقیر هستید .بعد شما به خدا میگید خدا ما این همه به مردم کمک میکنیم فقیریم ولی فلان نزول خور داره مثل شاه زندگی میکنه.خدا داره هر دو نفر را امتحان میکنه.مثلا خدا میخواهد به شما نشان بدهد چقدر خالصید یا میخواهد میزان صبر شما را نشان بدهد .یا خدای نکرده میخواهد تو این دنیا با ان نزول خور بی حساب بشود که ان دنیا حسابش را برسد.مهم این هست که یک وقت ممکنه تمام کارهای خیر و جلب روزی را انجام بدهید ولی فقیر باشید.این چیزهایی که امامان به ما یاد دادند کمک کننده است ولی مشیت وقضا وقدر خدا چی باشد وصلاحی که خدا در مورد شما میداند یک چیز دیگر.ممکنه خدا صلاح دانسته فعلا شما فقیر باشید یا فعلا پولدار باشید مهمتر ازن این است که در هر دو حال امتحان را به کمک خدا با موفقیت پشت سر بگذارید.

یک نکته مهم : مثلا یک کافر بی دین را میبنیم که کارهای خیر انجام میدهد بعد میگیم نگاه کن این داره این همه کمک میکنه بعد خدا میبرش جهنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟ .در روایت امده است خدا با این شخص یک جورهایی تصفیه حساب میکند.مثلا در روایت امده است بر حسب کاری که کرده است بلاها را در دنیا ازش دفع میکند.موقع مرگ راحت جان میدهد.همسر یا فرزندان خوب بهش میدهد .سلامتی میدهد.یا پولدارش میکند یا تو برزخ تا قیامت عذابش نمیکنند و ………مثلا حاتم طایی خیلی بخشنده بوده است.ولی مشرک وکافر از دنیا میرود. در مورد حاتم از حضرت رسول میپرسندمیفرمایند چون در ان حالت جاهلیت مرده است بهشت نمیرود وبه جهنم میرود منتهی از بس سخی بوده خداوند خانه ای محافظ تو جهنم قرارداده است و او محفوظ است از اتش جهنم .شرط قبولی طاعات وعبادات وخیرات توحید ومعاد ونبوت و امامت است.مثل یک وسیله برقی خوب که تا وقتی برق مناسب نداشته باشد ناقص کار میکند ویا برق نداشته باشد اصلا کار نمیکند . .موفق باشید

                                
1- عالم بر اساس سنت علت و معلول و اسباب و مسببات اداره مي شود و اراده و خواست الهي و جريان مشيت او نيز بر اساس همين سنت و اصل ثابت حاکم بر نظام هستي است . به عبارت ديگر هرچند قدرت خداوند مطلق و بي کران است و او فاعل مطلق و فعال ما يشاء است، ولي اعمال قدرت از طرف او قانونمند و منضبط است و بايد قابل نيز قابليت لازم را داشته باشد .
اين پرسش شما از جهتي شبيه پرسش معروفي است که در روايات نيز آمده است و آن اين است که آيا خداوند مي تواند همه عالم را در يک تخم مرغ جا دهد بي آن که تخم مرغ بزرگ و عالم کوچک شود ؟ پاسخ اين پرسش از زبان معصومين-ع چنين است که بله خداوند مي تواند چنين کاري کند و از ناحيه فاعليت او محدوديت و اشکالي وجود ندارد، ولي اشکال در محدوديت و ناتواني و عدم قابليت قابل يعني تخم مرغ است . در اينجا نمي توان گفت که چرا خداوند کاري نمي کند که اين کار آنجام شود و اندازه هيچ کدام از تخم مرغ و عالم هيچ تغييري نکند .
شما نيز مي گوييد چرا خداوند کاري نمي کند که چيزي که به خير و صلاح من نيست تبديل به خير و صلاح من شود و معناي اين سخن به هم خوردن نظام هستي و ناديده گرفتن سنت و اصل عليت است و چنين برداشت مي شود که کارهاي خداوند دل بخواهي و ميلي و بي حساب و کتاب است .
2- يك نكته دقيق در اين زمينه اين است كه قدرت خداوند مطلق است، ولي شامل محال نمي شود. چيزي كه محال است براي همه محال است و اگر گوييم خداوند محال انجام نمي دهد و يا نمي تواند انجام دهد به خاطر محدوديت قدرت خداوند نيست، بلكه محال شدني نيست تا انجام پذير باشد.
براي روشن شدن اين مطلب توجه شما را به يک مثال جلب مي کنيم : اگر کشاورزي در زمين بذر افشاني کرده باشد و منتظر باران باشد و مصرانه از خداوند مي خواهد که باران ببارد و همزمان سفالگري منتظر تابيدن آفتاب براي خشک شدن سفالش و فروختن آن مي باشد و آو نيز مصرانه از خداوند روزي آفتابي مي خواهد در اينجا آيا خداوند مي تواند امور را به گونه اي تنظيم کند که فردا همزمان هم آفتابي باشد و هم باراني ؟ در اينجا مشکل ناتواني خداوند بر تحقق خواسته اين دو دعا کننده نيست بلکه مشکل اين است که نظام هستي به گونه اي است که جمع هر دو در يک زمان ممکن نيست .
3- افعال و مشيت الهي بر اساس حکمت است و همه کارهاي خداوند حکيمانه است و اگر اجابت دعا با حکمت او منافاتي داشته باشد بي شک مستجاب نخواهد شد . امير مومنان –علیه السلام- در روايتي نوراني مي فرمايد :
إن كرم الله سبحانه لا ينقض حكمته فلذلك لا يقع [لا تقع‏] الإجابة في كل دعوة ؛ قطعا لطف و کرم خداوند حکمت او را نقض و باطل نمي کند و به همين دليل هر دعايي اجابت نمي شود . غررالحكم ح

همسایه در سبک زندگی فاطمی آنچنان جایگاهی دارد که دعا برای خود رنگ می بازد و هر چه هست دعا برای همسایه است.

روزى امام حسن مجتبى (علیه السلام) وارد اتاق مادرش ، حضرت زهرا (سلام الله علیها ) شد ، ديد كه مادرش در حال ركوع نماز است و براى مردها وزن هاى مؤ من با ذكر نامشان دعا مى كند. گوش كرد كه ديد مادرش فقط براى ديگران دعا مى نمايد و براى خويش ، هيچ دعایى نمى کند ، جلو آمد و گفت : اى مادر! چرا مقدارى هم براى خودت دعا نمى كنى همان طورى كه براى ديگران دعا مى نمایى ؟ حضرت زهرا (سلام الله علیها) پاسخ داد: اى فرزندم ! اوّل ما بايد به فكر نجات همسايه باشيم و سپس براى خود تلاش و دعا كنيم.

در بررسی سبک زندگی حضرت زهرا (سلام الله علیها) توجه به داستان فوق از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است، در فکر دیگران بودن و تلاش در جهت برآوردن آرزوهای آنها و دعا در حق دیگران از عالی ترین مفاهیم سبک زندگی بانوی بزرگ جهان اسلام حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) است.

در حديثى وارد شده است كه دعاى مؤ من در حقّ ديگران مستجاب مى شود و موقعى كه انسان در حقّ ديگران و براى ديگران دعا كند، ملائكه الهى براى او دعا خواهند كرد، كه حتما، دعاى آن ها مستجاب خواهد شد. این حدیث و دیگر سفارشها در آیین اسلام به وفور مشاهده می شود، آموزه هایی چون مقدم دانستن همسایه بر خود اگر وارد سبک زندگی ما شود می تواند ثمرات ارزشمندی برای ما به همراه آورد که از آن جمله بر اساس حدیثی از امام صادق (علیه السلام) می توان به آبادانی شهرها(محله ها)و طولانی شدن عمر اشاره کرد و در صورت بی توجهی به این حق، آثاری در زندگی ما اتفاق خواهد افتاد آنچنانکه روایت شده است یعقوب (علیه السلام) به دلیل بی توجهی به همسایه چشم خود، يوسف و بينامين را از دست داد( روزی یعقوب (علیه السلام) گوسفندی را گرفت و ذبح کرد و آن را با اهلش خورد و در همسایگی او روزه و گرسنه بودند و چیزی از آن گوسفند را به آنها نداد)

اما ما چند همسایه خود را می شناسیم ؟ چه میزان از دعاهایمان را به آنها اختصاص می دهیم؟ آیا آماده ایم تا از جان و مالمان برای همسایه ای که آنقدر مورد سفارش جبرئیل امین (علیه السلام ) به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله ) است که پیامبر گمان می برد همسایه از همسایه ارث می برد. زندگی ماشینی عصر حاضر آنقدر ما را درگیر ظواهر کرده که از بسیاری از اصول مهم زندگیمان چشم پوشی کرده ایم، با آنکه در ظاهر خانه هایمان به هم نزدیک تر شده اند و ممکن است با دهها همسایه دیگر در یک مجمتع ساختمانی ساکن باشیم اما دلهایمان دور از هم هست و بی خبر از هم. با فاصله هایی کم زندگی می کنیم و به دنبال پاسخ به نیازهای اجتماعی­ مان هم سراغ از شبکه های مجازی اجتماعی می گیریم که با پاسخ دهی کاذب به این نیاز، آفتهای دیگری را نیز در پی دارند.

همسایه در سبک زندگی فاطمی آنچنان جایگاهی دارد که دعا برای خود رنگ می بازد و هر چه هست دعا برای همسایه است.

در این سبک زندگی همسایه حقی دارد که باید به آن عطا کرد مانند آنچه ابوذر در این رابطه می گوید: پیامبر به من فرمود: ای اباذر هرگاه آبگوشت تهیه کردی کمی آبش را بیشتر کن و از آن به همسایه ات نیز بده و این سطحی بالاتر از آن است که مراقب باشیم که حق همسایه را ضایع نکنیم که این حداقل حق است و حق همسایه در حداکثری قرار دارد.

پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) نگاهی ریزبینانه و دقیق به موضوع همسایه داری دارند و در بیان حق همسایه به چند نکته اشاره می کنند که از آن جمله است : هنگام بیماری، به عیادتش بروید، بر ارتفاع خانه خود بدون موافقت او نیفزایید تا مانع وزش نسیم و جریان هوا نشود، با بوی غذای مطبوع خود، او را میازارید، مگر آنکه مقداری برایش بفرستید، هرگاه میوه ای خریدید، مقداری به او هدیه کنید و اگر مایل به این کار نبودید، آن را پنهانی به خانه ببرید و دقت کنید که فرزندتانآن را از خانه بیرون نبرد که فرزند او ببیند و به خاطر آن بهانه گیری کند.

هر چند برخی تلاشهای کوچک در جهت بهبود نگاه و عمل به حق همسایه رخ داده است اما این نکته سنجی ها از پیامبر اسلام (صلیه الله علیه و آله) در مورد همسایه هنوز به باور عمومی شهروندان ایرانی تبدیل نشده است که در این زمینه چند پیشنهاد ارایه می شود:

از خودمان شروع کنیم و با حرکت به سمت سبک زندگی فاطمی سراغ از همسایه هایمان بگیریم، با آنها بیشتر آشنا شویم و به خاطر بیاوریم که بانوی آب و آیینه تمام دعایشان را به همسایه ها اختصاص داده اند. ما برای همسایه هایمان چه می کنیم؟ دیگر آنکه نهادهایی همچون آموزش و پرورش، آموزش عالی، وزرات فرهنگ و دیگر نهادها و دستگاههای فرهنگی با هم افزایی هدفمند قدم در این راه بگذارند و این فرهنگ را نهادینه کنند( در یکی از کتابهای درسی دبستان از حقوق همسایگی صحبت شده است اما به اذیت نکردن همسایه اکتفا شده است کما اینکه حقوق همسایگی بیش از این است)

و در آخر نهادهای پژوهشی اقدام به پژوهشهای مختلف به تعیین مصادیق همسایگی و وظایف همسایه داری و … با در نظر گرفتن اقتضائات زندگی امروزی کنند و نتایج کاربردی آن را در اختیار دستگاههای اجرایی قرار دهند.