خبر جالب‌ آنکه دانشمندان دريافته‌اند که هر فردي همانند اثر انگشت داراي يک بوي کاملا شخصي است و از همين اثر بو مي‌توان در موارد محرمانه و خصوصي بهره گرفت. به گفته دانشمندان شناسايي اين بو از طريق حس بويايي حيوانات و ابزار شيميايي امکان‌پذير است. تحقيقات نشان داده اطلاعات مربوط به بوي بدن از طريق عرق يا ادرار که حاوي مولکول‌هاي شيميايي خاصي هستند، منتقل مي‌شوند. متاسفانه هنوز تحقيقاتي در رابطه با اثر بو روي دوقلوها انجام نشده و از آنجا که گفته مي‌شود اثر بو از طريق ژنتيک منتقل مي‌شود بايد ديد آيا اين ويژگي در دوقلوها يکسان است ياخير؟

                                                                       
یکی از جاندارانی که در قرآن کریم به آن اشاره شده است و حتی سوره ای نیز بنام این حشره نام گرفته شده است،عنکوبت است،در آیه ای که در سوره عنکوبت مطرح شده است نوشته شده است که خانه عنکبوت سست ترین خانه هاست،ولی در حالی که تارهای عنکبوت جزو محکم ترین الیاف آن است و کاربردهای مختلفی از جمله ساخت جلیقه ضد گلوله و تورماهیگیری و حتی صنعت هواپیمایی دارد،در این پست قصد داریم به اعجاز قرآن در این آیه بپردازیم.
عنکبوت ها از تارهای خود بعنوان طعمه و تور شکار استفاده می کنند،و شاید اجداد ما ایده استفاده از تور ماهیگیری را ابتدا از عنکوبت گرفته باشند،ولی هنگامی که عنکبوت تور خود را می بافد در هر بار بافتن تارها نسبت به بار قبل شل تر بافته می شود،یعنی هر اتصال زیرین نسبت به اتصال بالایی در عنکبوت شل تر می شود.

ضعیف تر شدن تارهای عنکوبت در دورهای بعد نیز نسبت به بار اول ممکن است ناشی از کاهش ترشح بزاق عنکبوت باشد.

در سوره العنکبوت آیه ۴۱ نوشته شده است :

کسانی که غیر از خدا را اولیاء خود برگزیدند، همچون عنکبوتند که خانه‏ای برای خود انتخاب کرده و سست ترین خانه‏ها خانه عنکبوت است اگر می‏دانستند!

همانطور که در آیه مشاهده می کنید،آیه به خانه ها اشاره کرده است نه به خانه،و در ادامه به سست ترین اشاره کرده است که همانطور که در بالا اشاره شد،زمانی که عنکبوت برای خود تارهای متعددی می سازد در هر بار تارها شل تر و شل تر می شوند.

در اعمالى كه ما انجام مى‌دهيم ـ چه واجب و چه مستحب ـ برخى شرايط مربوط به صحت عملند و برخى شرايط مربوط به مقبوليت آن؛ مثلا، نمازى كه مى‌خوانيم و روزه‌اى كه مى‌گيريم، شرايط صحتى دارد كه اگر واجد اين شرايط نباشد باطل است و بايد مجدداً آن را به جا بياوريم، شرايطى هم دارد كه در قبول عمل مؤثر است؛ به اين معنا كه انجام يك عمل به فرض صحت آن، الزاماً موجب ثواب اخروى نخواهد شد، بلكه براى قبول‌شدن به شرايطى بيش از شرايط صحت نياز دارد.

حال اگر عباداتمان را آن‌گونه كه در روايات بيان شده، با تمامى شرايط صحت و قبول انجام دهيم آيا ديگر بايد خيالمان راحت باشد كه هم از نظر فقهى تكليفمان را انجام داده‌ايم و هم از نظر معنوى عبادتمان داراى شرايط قبولى بوده و ثواب اخروى براى ما منظور شده است و لذا هيچ مشكلى در قيامت نخواهيم داشت؟ مطلب مهم همين‌جا است؛ چراكه حتى اگر عملى با شرايط صحت و مقبوليت هم انجام گرفته باشد، از خطر مصون نيست. چه بسا ممكن است پس از انجام عمل باز هم امورى اتفاق بيفتد كه آثار معنوى عمل قبلى را از بين ببرد. اعمال بد آينده مى‌تواند اعمال خوب گذشته را از بين ببرد، همان‌طور كه كارهاى خير و يا توبه مى‌تواند برخى از گناهان را جبران نمايد. انسانى كه با زحمت فراوان سعى مى‌كند اعمال خود را مطابق شرايط فقهى انجام دهد، و شرايط قبولى آن را هم رعايت مى‌كند كه مثلا با اخلاص باشد، توأم با ريا و غرور نباشد و … پس از مدتى ممكن است عملى انجام دهد كه كارهاى نيك گذشته را از بين ببرد. حتى گاهى برخى از مسايل، مانند ارتداد، كليه اعمال گذشته انسان را از بين مى‌برد. در هر حال بايد توجه داشت كه ممكن است كارهايى از انسان سر بزند كه عمل يا اعمال گذشته او را فاسد كند. قرآن در سوره حجرات مى‌فرمايد:

لا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللّهِ وَ رَسُولِه؛(1) در [هيچ كار] بر خدا و رسول پيشى مجوييد؛ لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ؛(2) صداهايتان را فوق صوت پيغمبر بلند مكنيد.

اين بى‌احترامى‌ها موجب مى‌شود كه اعمال گذشته انسان ـ كه با شرايط صحت و قبولى هم انجام شده است ـ از بين برود.

ممكن است كسى براى انجام وظيفه و از روى اخلاص، به انسان نيازمندى كمك مالى نمايد، اما پس از مدتى اين عمل خود را به رخ او بكشد و با اين كار عمل نيك گذشته‌اش را زايل گرداند. قرآن كريم در اين‌باره مى‌فرمايد:

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى؛(3) اى اهل ايمان صدقات خود را به سبب منت و آزار تباه نسازيد.

در جاى ديگرى مى‌فرمايد: قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِنْ صَدَقَة يَتْبَعُها أَذىً؛(4) رد كردن فقير با زبان خوش و دعاكردن در حق او بهتر است از صدقه‌اى كه در پى آن آزار دهند. اگر انسان با زبان خوش، فرد نيازمندى را كه به او مراجعه كرده است، رد نمايد بهتر از آن است كه به او كمك كند، اما بعد بر او منت بگذارد. اين منت گذاشتن، اصل عمل را باطل مى‌كند. امام صادق(عليه السلام) در اين روايت شريف به همين موضوع اشاره كرده و مى‌فرمايند:

اِنْ كانَتْ لَكَ يَدٌ عِنْدَ انسان فلاَ تُفْسِدْها بِكَثْرةِ المِنَنِ وَ الذِّكْرِ لها و لكِنِ اتَّبِعْها بِأَفْضَلَ منها فَاِنَّ ذلِكَ اَجْمَلُ بك فى أخلاقِكَ و اَوْجَبُ للثَّوابِ فى آخِرَتِكَ؛ اگر دستى پيش كسى دارى (كنايه از اين كه اگر خدمت و احسانى به كسى كرده‌اى)، با منت‌گذاشتن بر او، آن را از بين نبر، بلكه سعى كن خدمت بهترى را براى او انجام دهى، كه اين كار هم اخلاقت را زيباتر مى‌سازد و هم ثواب اخرويت را بيش‌تر مى‌كند.

1. حجرات (49)، 1.

2. همان، 2.

3. بقره (2)، 264.

4. بقره (2)، 263.

کتاب : پندهاي امام صادق(عليه السلام) به ره‌جويان صادق

›

مردى دوستش را براى خدا ملاقات كرد، خدا ملكى را در راه او قرار داد، از او پرسيد:

كجا بودى؟ گفت: به زيارت برادرم رفته بودم، پرسيد: به خاطر حاجتى؟ گفت: نه، گفت: قوم و خويش بودى؟ گفت: نه، گفت: چيزى نزد او داشتى؟ گفت: نه، گفت: پس براى چه به ديدار او شتافتى؟ گفت: فقط به خاطر خدا، گفت: اى مرد! خداوند مرا فرستاده كه به تو بگويم خدا به خاطر اين گونه دوستى تو را دوست دارد و بهشت را براى تو واجب كرد.

دوره‌ی زندگی هر انسانی همراه با فراز و نشیب‌های زیادی است. در زندگی هر شخصی لحظاتی وجود دارد که احساس قربانی‌ شدن کرده‌ایم. از شریک زندگی‌مان که که وظایفش را انجام نمی دهد تا خیانت، قتل و بسیاری دیگر. در چنین مواقعی باید تصمیم بگیریم که می‌توانیم بخشنده باشیم یا نه؟

بخشیدن کسی که باعث رنجش ما شده است شاید بر خلاف میل طبیعی انسان برای زنده ماندن و محافظت از خود باشد. هر یک از ما دلایل خاص خود را درباره‌ی اینکه چه کسی را ببخشیم، چه زمانی ببخشیم و برای چه چیزی ببخشیم، داریم. اما هر زمانی که شما عمیقا تصمیم به این کار کردید، می‌توانید این ۶ مورد را که براساس تحقیق انجام شده است را در نظر بگیرید.
۱. بخشندگی باعث احساس شادی و نشاط بیشتر شما می شود

بسیاری از تحقیقات نشان داده‌اند که افراد بخشنده، افرادی شادتر و سالم‌تر از کسانی هستند که بخشنده نیستند. نگه‌داشتن کینه و نفرت، شادی و نشاط را از شما می‌گیرد و همانند یک محرک تنش‌زای مزمن، به سلامتی شما آسیب می‌رساند. اگر شما فردی بی‌گذشت و کینه‌جو هستید، هر زمانی که به واقعه‌ی پیش آمده فکر کنید، ترشح هورمون کورتیزول، که در جریان واکنش بدن به یک عامل استرس‌زا ترشح می‌شود، افزایش می‌یابد. فکر کردن درباره‌ی آسیب وارد شده می‌تواند فشار خون را بالا برده و به قلب صدمات جدی را وارد کند. در درازمدت شما را در مقابل بیماری آسیب پذیرتر کرده و شما را از توجه کردن به سلامتی و شادابی خود دور می‌کند. کینه‌جوdی همچین می‌تواند باعث بی‌اعتمادی شما به افرادی که به شما عشق و محبت می‌ورزند شود.

۲. کینه توزی شما را به یک انسان ضعیف النفس تبدیل می‌کند
بهره‌مندی از مزایای بخشش، به پاسخ فرد مرتکب به بخشودگی بستگی دارد. اگر او همچنان به بی‌حرمتی کردن و نادیده گرفتن خواسته‌های شما ادامه دهد در نهایت احساس بی‌ارزش بودن و پوچی خواهید کرد و عزت نفس شما از بین می‌رود. تحقیقات بر روی زوجین نشان داده‌ است که زمانی که یکی از آنها هیچ تغییری در وی رخ ندهد و احساس پشیمانی نکند، بخشش طرف دیگری، عزت نفس شخص عفو کننده را کاهش می‌دهد. بخشندگی، عزت نفس را در میان زوجینی که مسئولیت‌پذیر هستند و بر روی تغییر رفتارشان کار می‌کنند افزایش می‌دهد.

۳. عدم بخشش باعث فرسایش احساس مشارکت می‌شود

یک ازدواج شاد و موفق، نتیجه‌ی هم پیمانی دو فرد بخشنده است. هر فردی در زندگی‌اش زمانی احساس ناکامی کرده است. گاهی اوقات با انجام برخی تغییرات کوچک نتایج بزرگی به دست می‌آوریم و می‌توانیم این چرخه منفی در زندگی را متوقف کنیم. زوجهایی که از لحاظ عاطفی به هم نزدیک‌تر هستند و به یکدیگر احساس تعهد و تعلق دارند، به احتمال زیاد بخشنده هستند. هنگامی که ما چیزهای بسیاری مانند زمان، فرزندان، پول، خانه و یا یک ارتباط عاطفی مثبت را از دست داده ایم، در چنین شرایطی بخشیدن سخت‌تر می‌شود.

۴. نیت یا قصد است که تفاوت ایجاد می‌کند
طی کردن مراحل طرقی در زندگی، نیازمند یادگیری بخشش است. بخشیدن فردی که به صورت غیر عمد باعث آسیب رساندن به دیگران شده،آسان تر از فردی است عمدا این کار را کرده است. همچین بخشیدن عملی که به دلیل شرایط محیطی و خارجی رخ داده است راحت‌تر از عملی است که بر اساس انتخاب شخصی انجام شده است. اگر از آن دسته افرادی نیستید که بتوانید به راحتی فردی را ببخشید، به همه‌ی شرایط خارجی که می‌تواند در وقوع حادثه دخیل باشد بدون اینکه هیچ خطایی از آن شخص سر بزند فکر کنید. شاید تحت شرایط استرس و تنش، اطلاعات نادرست، مستی، تهدید شده توسط دیگران مرتکب جرم شده باشد و یا شخصی با یک بیمار روانی بوده است. شاید این افراد زمانی که کودک یا نوجوان بوده‌اند مورد سوء‌استفاده و غفلت قرار گرفته باشند و یا اینکه به حال خود رها شده باشند. هر چند این شرایط باعث غافل شدن از رنجی که به شما وارد شده است نمی‌شود، اما ممکن است باعث شود تا بیشتر با شخص مرتکب جرم شده احساس همدلی کنید. آیا باز هم همان طرز فکر قبلی را دارید؟
۵. احساسات می‌تواند بر بخشیدن تاثیر بگذارند

مطالعات اخیر بر روی مغز نشان داده‌اند که هنگام بخشش، مراکز عاطفی و احساسی سیستم لیمبیک خون بیشتری را دریافت کرده و فعال‌تر می‌شوند. همچنین مطالعات نشان داده است که عواطف منفی از جمله خشم، بخشودگی را سخت‌تر می کند. برای بسیاری از ما بخشش، یک فرآیندی است که شامل بیان کردن و بررسی کردن خشم و فقدانی است که ما آن را احساس و تاثیر این عمل را روی زندگی مان درک می‌کنیم.
۶. بخشودگی می‌تواند یک عمل توانمندسازی باشد
بخشودگی لزوما به معنی فراموش کردن یا مجازات نکردن شخص مخاطی نیست، هرچند که برای برخی افراد ممکن است معنی‌اش همین باشد. شاید بتوانیم شخصی را ببخشیم اما هرگز نمی‌توانیم او را فراموش کنیم. ممکن است از لحاظ عاطفی کسی را بخشیده باشیم، اما بازهم احساس کنیم که آنها باید تاوان کاری که کرده‌اند را بدهند. یا ممکن است خود را متعهد به محافظت از قربانیان در آینده بدانیم. برای محافظت و ایمن نگه داشتن خود ممکن است مجرم را از زندگی و جامعه‌مان حذف کنیم. بخشیدن و عفو کردن، به معنی انجام دادن همه این کارها از روی صلح و دوستی است، بدون اینکه قصد آسیب رساندن به آنها را داشته باشیم، آنها را بدبخت و بیچاره کنیم و یا اینکه دنبال انتقام باشیم.

                                                        
امروزه زندگى بدون ارتباط با دیگران امكان‏پذیر نیست، پس چرا مى‏گوییم: «نه شرقى، نه غربى»؟
مراد از شعار «نه شرقى، نه غربى» آن است كه ما در انتخاب راه و شیوه حكومت، به شرق و غرب وابسته نباشیم و نسبت به هیچ ابرقدرتى خودباخته نشویم، زیرا شرق زدگى و غرب زدگى دو بیمارى مهلك و نشان دهنده خودباختگى است. امّا در كسب علم و تجربه و مهارت، ما باید هم شرقى باشیم و هم غربى. در حدیث مى‏خوانیم كه پیامبر عزیز اسلام فرمود: «اطُلبوا العلم و لو بالصِّین»(وسائل، ج‏27، ص‏27.) علم را بیاموزید، حتى اگر در چین و دورترین نقطه باشد.
همان گونه كه گرمازدگى و یخ زدگى بیمارى است، امّا استفاده از حرارت براى پخت و پز و استفاده از یخ در مواردى لازم مفید است.
آرى، از یخ استفاده كنیم، امّا یخ زده نباشیم. از گرما استفاده كنیم، امّا گرمازده نباشیم. از شرق و غرب استفاده كنیم، امّا شرق زده و غرب زده نباشیم.