ز گلزار نبي(صلی الله علیه و آله وسلم ) و بوستان حيدر و زهرا(علیهماالسلام )

گلي بشگفت با بوي خوش و با چهره ي زيبا

شنيدستي که با يک گل نمي گردد بهار؟

اما گلستان گشته از اين گل،همه دنيا و ما فيها

ولادت با سعادت امام حسین علیه السلام تهنيت باد.

خجسته مـیلاد با سعـادت دخت نبـوت، ام امامت ، پاره تن رسول خدا(صلی الله علیه وآله وسلم)، حضرت فاطـمة الزهـراء (علیها السلام) بر یگانه منجی عالم بشریت حضرت صاحب العصروالزّمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ونیز بر همه مسلمانان جهان به ویژه شیـعیان و محبین آن حضرت مبارک باد.

  بر عالمیان رحمت رحمن زهراست         در هر دو جهان سرور نِسوان زهراست
 نوری که دهد شاخه طوبی از اوست        کوثر که خدا گفته به قرآن زهراست

امام سجاد(علیه السلام)مي‌فرمايد: «وَ أَمَّا حَقُّ أُمِّكَ فَأَنْ تَعْلَمَ أَنَّهَا حَمَلَتْكَ حَيْثُ لَا يَحْتَمِلُ أَحَدٌ أَحَداً وَ أَعْطَتْكَ مِنْ ثَمَرَةِ قَلْبِهَا مَا لَا يُعْطِي أَحَدٌ أَحَداً وَ وَقَتْكَ بِجَمِيعِ جَوَارِحِهَا وَ لَمْ تُبَالِ أَنْ تَجُوعَ وَ تُطْعِمَكَ وَ تَعْطَشَ وَ تَسْقِيَكَ وَ تَعْرَى وَ تَكْسُوَكَ وَ تَضْحَى وَ تُظِلَّكَ وَ تَهْجُرَ النَّوْمَ لِأَجْلِكَ وَ وَقَتْكَ الْحَرَّ وَ الْبَرْدَ لِتَكُونَ لَهَا فَإِنَّكَ لَا تُطِيقُ شُكْرَهَا إِلَّا بِعَوْنِ اللَّهِ وَ تَوْفِيقِه‏؛(1) من لا يحضره الفقيه، محمد بن علي ابن بابويه، نشر اسلامي، قم، چاپ دوم، 1413 ق، ج‏2، ص‏621.حق مادرت آن است كه بداني او تو را در رحم خود نگهداري و حمل كرد و به تو از شيره جانش غذا داد. تمام وجودش را براي حفظ و نگهداري تو به كار گرفت و باكي نداشت كه خودش گرسنه بماند و تو سير باشي. خودش تشنه باشد، تو آب بياشامي. خودش برهنه باشد و تو لباس پوشيده باشي. خودش در مقابل آفتاب باشد و تو زير سايه. او از خواب شيرين خود به خاطر تو چشم پوشيد و رنج بي‌خوابي را بر خود هموار ساخت. او تو را از گرماي تابستان و سرماي زمستان حفظ كرد و تمام اين رنجها را تحمل نمود كه تو را داشته باشد و تو از آن او باشي. بايد بداني كه تو قدرت و توانايي تشكر از مادرت را نداري، مگر آنكه خدا تو را ياري كند و بر اداي حق او توفيقت دهد.» امام سجاد(علیه السلام)خود نيز چنين بود و به حقوق مادر اهتمام تمام مي‌ورزيد. هنگامي كه از آن حضرت پرسيدند:‌ شما كه از نيكوكارترين مردماني، چرا با مادرت سر يك سفره نمي‌نشيني؟ فرمود: از آن جهت كه مي‌ترسم ندانسته دستم به لقمه‌اي پيشي گيرد كه مادرم آن را مي‌خواست و به همين مقدار بر خلاف خواهش دل او رفتار كرده باشم.[2]مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، محدث ميرزا حسين نوري، مؤسسه آل البيت(علیهم السلام)، بيروت، چاپ اول، 1408 ق، ج‏15، ص‏182. بديهي است كه مراد از مادر امام چهارم(علیه السلام)، دايهآن بزرگوار مي‌باشد كه به جهت شير دادن آن حضرت اين همه مراعات احترام آن بانوي بزرگوار را مي‌كرد؛ چراكه (طبق قول مشهور) مادر حضرت در هنگام تولد ايشان از دنيا رفت.

علی(ع) بعد از شنیدن خبر جانسوز مرگ فاطمه(ع) به سرعت وارد منزل شد،

دید فاطمه زهرا در بستر خود خوابیده و یک قطیفه مصری روی خود کشیده است.

علی(ع) اور ا صدا زد، جوابی نشنید، به طرف راست و چپ فاطمه رفت، صدیقه را صدا کرد، اما جواب نشنید،

عبای خود را کنار گذاشت، عمامه را برداشت دامن قبا را بالا زد و سر زهرا را در دامن خود نهاد و صدانمود:

یا زهرا! یا زهرا! اما فاطمه سخنی نگفت.

امیرالمومنین گفت: «ای دختر محمد»! جوابی نشنید……..

گفت: یا فاطمه! کلمینی. ای دختر پیغمبر! با من صحبت کن،

من علی پسر عموی تو هستم حضرت می فرماید: فاطمه(ع) چشمش را باز کرد، (یعنی قبل از مرگ کامل که بنابر علم امروزی مدتی طول می کشد،

به درخواست مقام ولایت و قدرت لایزال الهی فاطمه حیات مجدد یافت.)

و به صورت علی(ع) نگریست و به گریه افتاد.[1]

سپس سخنانی با یکدیگر در میان گذاشتند و بعد از مدتی کوتاه فاطمه(ع) از دنیا رفت.

به یاد آن ساعتی که زینب(ع) کنار پیکر بی سر برادر آمد و از روی تعجب صدا زد: أأنت اخی. آیا تو برادر من و پسر مادر من هستی؟!

ای مصحف ورق ورق ای روح پیکرم آیا تویی برادر من؟ نیست باورم! چه کرد زینب(ع) دو دست خویش را زیر بدن قطعه قطعه برادر برد و مقداری به طرف بالا حرکت داد و سپس رو به آسمان نمود و چنین عرضه داشت: »اللهم تقبل هذا القربان»[2]

پروردگارا! این قربانی را قبول کن. سپس خم شد و لب ها را روی گردن بریده برادر گذاشت.

لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم. این جا علی کنار زهرا آمد ،

در کربلا نیز مانند این صحنه بسیار تکرار شد، هر کسی که شهید می شد یا لحظه شهادت را سپری می کرد

ابی عبدالله (ع) خود را به بالین او می رساند و سرش را به دامن می گرفت.

گاهی بالای سر اصحاب می رفت گاه علی اکبر و قاسم و.. اما وقتی حسین بن علی(ع) در گودال قتلگاه افتاد،

هیچ کس نبود هنگام شهادت در کنار او باشد،

فقط شمر ملعون بود که روی سینه حسین نشست و سر حضرت را از بدن جدا کرد. و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون …………………………………………………

پی نوشت: 1- جامع الاخبار، به نقل از «زندگانی فاطمه زهرا(س)» عمادزاده، ص 444. 2- مقتل مقرم، ص 307.

وقتی صدای پای بهمن از کوچه پس کوچه های خاطره ها به گوش تو می رسد. گویی شهیدانند که آمده اند برای بیعت دوباره برای هشدار و تذکر و بیداری . بهمن که از راه می رسدشهیدان پیمان نامه ی خونین شهادت را برای تجدید امضای تک تک ما می آورند تا فراموش نکنیم که باغبان لاله ها امام مهربان بود و سایبان لحظه ها، نگاهش هنوز هم نگران باغمان است. هر بهمن امام است که دوباره بر بال ملائک به دیدارمان می آید و کوچه های باغمان را پر از نسترن و نیلوفر می نماید. گام هایش همه جا یاس می کارد و گل محمدی به خانه ها هدیه می کند.

بهمن همیشه در راه است.

فرارسیدن ایام مبارک فجر طلیعه ی آزادی ملت و محو استبداد و واپس راندن استعمار، بر ملت بزرگ ایران مبارک باد.

در تاریخ 93/10/9 سالروز حماسه بصیرت و پیوند امت و و لایت  طلاب مدرسه علمیه فاطمیه کرمان هم ندا با مردم شهید پرور و ولایت مدار در این همایش پرشور شرکت کردند

قابل ذکر است که طلاب خواهر هم ندا با طلاب برادر استان کرمان از مقابل حوزه علمیه ابراهیمیه تا مکان همایش (حسینیه ثارالله ) بصورت راهپیمایی و با شعارهای کوبنده حضور یافتند .

یا رقیه بنت الحسین اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

هفته بسیج بر بسیجیان همیشه بیدار مبارک باد

مقام معظم رهبری مد ظله العالی :

بسیجی یک فرهنگ است  واگر بخواهیم این فرهنگ را در یک جمله تعریف کنیم،

باید بگوئیم پیشرو بودن در همه عرصه های اساسی زندگی