2. القائات مادر: ممکن است مادر، دائم از بدبختی، بیچارگی، ذلیل بودن و توسری خور بودن زن سخن می گوید و از روزگار شکوه می کند.انسان میتواند با یافتن جایگاه الهی خود، بهترین موجود باشد و تفاوتی بین مرد یا زن نیست.

3. ترس از دختر بودن: برخی مادران از درد زایمان، بسیار می نالند؛ از انجام کارهای منزل شکوه می کنند و تلقیشان این است که زن،ناقص العقل آفریده شده و این گونه برخوردها، ترس از دختر بودن را ایجاد میکند و بدین سبب دائم میگوید: من پسر هستم.

4. تبعیض بین دختر و پسر: هیچگاه به پسرتان بیش از دخترتان توجه نکنید.

5. خلا شخصیتی: چه بسا می خواهد با این سخن، بزرگنمایی و خلاهای شخصیتی خود را پر کند. محبت و مهربانی خود را افزونتر، ووقت بیشتری را برای او صرف کنید.

مشاهده در کتاب نسیم مهر/حسین دهنوی 

صفحات: 1· 2