ای مادر عزیز! ای گمشده دلبندم که سالیانی دراز در این خانه با من به سر بردی، تویی که اکنون همه چیز خود را مدیون تو می‌بینم!
مادر شجاع و دلدا رم! تمام حس فدا کا ری و شور و هیجانی که در راه عظمت علم و بزرگی کشورم به کار بسـته‌ام و از ایـن پس! نـیز بـه کـار خواهم بست، تو به من آموخته‌ای و در وجودم رسوخ داده ای.
مادرم! کار مشقت باری که تو درخانه و درکارگاه کوچکمان پـیش گرفته بودی، به من درس صبر و حوصله در تحقیقات علمی آیـنده‌ام داد. از آن هنگام که با وجود فقر و مسکنت مرا بـه مدرسه فـرستادی، عشق به میهن و خدمت به بشر را، روز و شب به من آموختی.
اکنون از تو اجازه می‌خواهم تمام سرافرازی کـه میهنم در جشـن امروز به من اعطا می‌کند، به پیشگاه عظمت تو تقدیم کنم. همین قدر بدان که فرزندت، امروز باز هم، خود را بدون تو، در این جهان بز گ تنها و بی پناه می‌بیند! 1
1. مادر/ 239.

صفحات: 1· 2