نصیحت حکیمانه از امیر المومنین علیه السلام

متن حدیث: قَالَ [عليه السلام] عَجِبْتُ لِلْبَخِيلِ يَسْتَعْجِلُ الْفَقْرَ الَّذِى مِنْهُ هَرَبَ وَ يَفُوتُهُ الْغِنَى الَّذِى إِيَّاهُ طَلَبَ فَيَعِيشُ فِى الدُّنْيَا عَيْشَ الْفُقَرَاءِ وَ يُحَاسَبُ فِى الْآخِرَةِ حِسَابَ الْأَغْنِيَاءِ وَ عَجِبْتُ لِلْمُتَكَبِّرِ الَّذِى كَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَةً وَ يَكُونُ غَداً جِيفَةً وَ عَجِبْتُ لِمَنْ شَكَّ فِى اللَّهِ وَ هُوَ يَرَى خَلْقَ اللَّهِ وَ عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِيَ الْمَوْتَ وَ هُوَ يَرَى الْمَوْتَى وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَنْكَرَ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى وَ هُوَ يَرَى النَّشْأَةَ الْأُولَى وَ عَجِبْتُ لِعَامِرٍ دَارَ الْفَنَاءِ وَ تَارِكٍ دَارَ الْبَقَاءِ

. امام علی علیه السلام فرمودند : -

در شگفتم از بخيل ؛ به سوى فقرى مى شتابد كه از آن مى گريزد ، و سرمايه اى را از دست مى دهد كه براى آن تلاش مى كند در دنيا چون تهيدستان زندگى مى كند ، اما در آخرت چون سرمايه داران محاكمه مى شود.

در شگفتم از متكبرى كه ديروز نطفه ای بی ارزش ، و فردا مردارى گنديده خواهد بود

و در شگفتم از آن كس كه آفرينش پديده ها را مى نگرد و در وجود خدا ترديد دارد!

در شگفتم از آن كس كه مردگان را مى بيند و مرگ را از ياد برده است .

در شگفتم از آن كس كه پيدايش دوباره را انكار مى كند در حالى كه پيدايش آغازين را مى نگرد .

و در شگفتم از آن كس كه خانه نابودشدنى ، را آباد مى كند اما جايگاه هميشگى را از ياد برده است.

“نهج البلاغه، حکمت 125″

حسين فرزند پيغمبر است. او وقتي ايمان خود را به تعليمات پيغمبر نشان مي دهد، پيغمبر جلوه مي كند، پيغمبر متجلي مي شود، آن چيزهايي كه بشر هميشه به زبان مي آورد، ولي در عمل او كمتر ديده مي شود در وجود حسين ديده مي شود. چطور روح بشر اين مقدار شكست ناپذير مي شود؟ سبحان الله! بشر به كجا مي رسد، روح بشر چقدر شكست ناپذير بايد باشد كه بدنش قطعه قطعه مي شود، جوانانش جلوي چشمش قلم قلم مي شوند، در منتهي درجه تشنه مي شود و حتي به آسمان كه نگاه مي كند، به نظرش ‍ تيره و تار است، خاندانش را مي بيند كه اسير مي شوند هر چه داشته از دست داده است، ولي يك چيز براي او باقي مانده و آن روحش است. هرگز روحش شكست نمي خورد.

حماسه حسيني، ج 1، ص 82.

محرم: در لغت از ریشه ی «حَرَّمَ »به معنای «حرام کرد» گرفته شده است و نخستین ماه از ماه های قمری است. برخی می گویند : «وجه تسمیه آن است که، در این ماه در ایام جاهلیت جنگ بر مردم حرام بوده است ». اما با توجه به اینکه نام پیشین آن صفر الأوّل بوده و در آن نیز جنگ می شده به این نظر می توان خُرده گرفت . «چون محرم و صفر و بعد از ماه ذی الحجه یعنی بعد از حج است و آنجا که بعد ازمراسم حج، مکه تقریباً خالی از سکنه و حجاج می‏شد، نام دو ماه محرم و صفر را به نام« صفران » یعنی دو صفر گذاشته که به معنی خالی و «ان» برای مثنی بودن ماهها است و بعدها، نام ماه اول محرم و ماه دوم صفر ماند». خلاصه باید گفت که: به دلیل حرام بودن جنگ در این ماه، به آن محرم یعنی «حرام شده » گفته‏اند. «مُحَرَّمٌ فیه الحرب » . یعنی « جنگ در آن حرام است .» این نام پس از اسلام بر این ماه نهاده شد .

امام حسين فرمود: ما خانواده را به ماديات و دنيا نفروشيد

اين قضيه توسط خطيب محترم، آقاي حاج سيد عبدالله تقوي نقل شده است: چندين سال است كه در تهران در مجالس و محافل حسيني منبر مي روم و افتخار نوكري جد مظلومم امام حسين عليه السلام را دارم. يكي از شبها كه حدود ساعت نه، پس از تمام شدن منبر به منزل برگشتم، تلفن زنگ زد. گوشي را برداشتم، ديدم يكي از دوستان است. ايشان فرمود: فلان شخصي بازاري به رحمت خدا رفته است و فردا بعد از ظهر در فلان مسجد، مجلس ترحيم او برگزار مي شود؛ من شما را جهت سخنراني در مجلس ختم آن مرحوم، به فرزندانش معرفي كرده ام. سر ساعت سه بعدازظهر در آنجا حاضر باشيد. در همان حال به يادم آمدم كه روز گذشته، در مجلسي، روضه ي ماهيانه ي خانگي خواندم و خانمي در آن مجلس با التماس به من گفتند: «فردا عصر، در همين ساعت به منزل ما تشريف بياوريد، من حاجتي دارم و نذر كرده ام سفره ي حضرت رقيه خاتون سلام الله عليها بيندازم و شما بايد روضه توسل به حضرت رقيه عليهاالسلام بخوانيد.» من به آن خانم قول دادم كه سر ساعت موعود به منزل آنها بروم. به هر حال به دوستم گفتم: «من براي فردا قول داده ام كه در منزلي روضه ي حضرت رقيه سلام الله عليها بخوانم.» دوستم گفت: اي آقا! من خواستم به شما خدمتي كرده باشم، شما چه فكر مي كنيد؟! در اين هنگام، بنده با خود فكر كردم كه بايد چندين مجلس روضه حضرت رقيه و حضرت علي اصغر عليهماالسلام بخوانم، تا سي تومان پول به من بدهند! اكنون اين تاجر سرمايه دار فوت شده است و براي سخنراني در مجلس او، پول زيادي مي دهند. به هر حال از رفتن به منزل آن زن منصرف شدم و براي مجلس ختم قول دادم. هنگامي كه به خواب رفتم، در عالم رؤيا ديدم، در خيابان، در سر نبش همان كوچه اي كه ديروز در آنجا روضه خوانده بودم، يك سيد نوراني ايستاده بود و دست يك دختر سه ساله اي را هم در دست داشت. با هم سلام و تعارف كرديم و من از ايشان پرسيدم: نام شريفتان چيست و در كجاي تهران سكونت داريد؟ ايشان پاسخ داد: «من در همه ي مجالس سوگواري خودم حاضر مي شوم و اين دختر هم دختر سه ساله ي من رقيه است. شما، ما خانواده را به ماديات و دنيا نفروشيد. چرا اين زن را پس از آنكه به وي قول داديد كه در منزلش روضه بخوانيد، چشم انتظار گذاشتيد؟ چرا به خاطر اينكه آن حاجي بازاري كه فوت شد وراثش پول بيشتري به تو مي دهند، مي خواهي خلف وعده بكني؟! و بنا كردند به شدت گريه كردن و با آن دختر به سمت همان خانه اي كه آن زن منتظر من بود، رفتند. من بيدار شدم وبه دوستم تلفن كردم. حدود ساعت 2 بعد از نصف شب بود. با گريه به او گفتم: فلاني، فردا براي مجلس ترحيم آن حاجي، منتظر من نباشد، كه به هيچ وجهي نخواهم آمد. فردا نيز سر ساعت به منزل آن خانم رفتم و مصيبت حضرت رقيه خاتون عليهاالسلام را خواندم و اين قضيه را هم روي منبر گفتم. هم خودم و هم مستمعين، شديدا منقلب گشتيم و گريه ي بي سابقه اي بر ما حاكم شد، به طوري كه بعد از ختم روضه هم، باز همگي به شدت گريه مي كرديم و بوي عطر خوشي فضاي خانه را فراگرفته بود و من تا به حال چنين حالي در خود نديده بودم.

ستاره ي درخشان شام، ص 277.

رسوا اکرم صلی الله علیه و آله و سلم

تَجَنَّبِ الدَّوَاءَ مَا احْتَمَلَ بَدَنُكَ الدَّاءَ فَإِذَا لَمْ يَحْتَمِلِ الدَّاءَ فَالدَّوَاء

تا هنگامى كه بدنت درد را تحمل مى كند از مصرف دارو بپرهيز، چنانچه درد را تحمل نكردى آنگاه از دارو استفاده كن. مكارم الاخلاق ص 362

اگر شهادت حسين بن علي صرفا يك جريان حزن آور مي بود،

اگر صرفا يك مصيبت مي بود،

اگر صرفا اين مي بود كه خوني به ناحق ريخته شده است

و به تعبير ديگر صرفا نفله شدن يك شخصيت مي بود،

ولو شخصيت بسيار بزرگي، هرگز چنين آثاري را به دنبال خود نمي آورد.

شهادت حسين بن علي، از آن جهت كه اين داستان و تاريخچه، تنها يك مصيبت و يك جنايت و ستمگري از طرف يك عده اي جنايتگر نبود،

بلكه يك قهرمان بسيار و بسيار بزرگ از طرف همان كسي بود كه جنايت ها را بر او وارد كردند.

حماسه حسيني، ج 1، ص 162.

انشاء الله یا ان شاء الله ؟!

کلمه ( إنشاء ) به معنی خلق کردن، ایجاد کردن و به وجود آوردن است،

حال آیا به این شیوه نوشتن درست است؟ لفظ ( إن شاء ) به خصوص در عبارت ( إن شاء الله) هم در ظاهر و هم در معنی، با لفظ ( إنشاء ) خیلی فرق دارد .

با اندکی دقت به تفاوت آن پی خواهیم برد.

در ظاهر: ( إن شاء ) از دو کلمه تشکیل شده است: حرف شرط ( إن ) و فعل شرط ( شاء ).

اما ( إنشاء ) یك كلمه است كه مصدر باب افعال از ریشه ( نشا ) می‌باشد.

اما در معنی: معنی کلمه اول یعنی اینکه کاری را به خواست الله تبارک و تعالی واگذار می کنیم،

اما كلمه دوم به معنی خلق کردن است.

برگرفته از : تفسیر نمونه جلد 5

آيا اين مطالبي كه مي گويند حضرت زهرا(س) شب هاي جمعه به كربلا مي آيد يا در روز عاشورا حضرت زهرا(س) فرمود پسرم، امام حسين(ع) را صدا زده درست است؟ آيا ايشان و امام حسين(ع) در بهشت كنار هم نيستند و اين جملات چه معنايي دارد؟

اصل حضور حضرت زهرا سلام الله عليها نزد قبر سالار شهیدان اباعبدالله الحسن علیه السلام در روایات آمده است

در روایتی در کامل الزیارات از امام صادق علیه السلام آمده است «ان فاطمه لتحضر لزوار قبر ابنها فتستغفر لهم ذنوبهم» همانا فاطمه سلام الله علیها نزد زایران قبر فرزندش حاضر می شود و از خداوند برای گناهانشان طلب مغفرت می کند(کامل الزیارات 232)

و این حضور حضرت منافاتی با حضور آن حضرت در بهشت ندارد

آن حضرت به همراه پیامبر و امیرمؤمنان و دیگر ائمه علیهم السلام به حسب آنچه در روایات آمده در بهشت عالم برزخ منعم است لکن این حضور در عالم برزخ و یا دیگر عوالم به این معنی نیست که ارواح آنان محبوس در عالم برزخ باشد بلکه می توانند در هر جا که بخواهند حاضر شوند

و اما خصوص حضور آن حضرت نزد قبر امام حسین علیه السلام در شب جمعه را در روایتی نیافتیم در نقلی آمده است که فردی به نام سلیمان اعمش می گوید من همسایه ای داشتم از اهل سنت از او در مورد زیارت امام حسین علیه السلام پرسیدم گفت بدعت است فردای آن روز رفتم با او در این مورد بحث کنم همسرش گفت به زیارت کربلا رفته من نیز به کربلا رفتم او را دیدم و از علت سخنش در مورد زیارت وتغییر موضعش سوال کردم گفت همان شب که شب جمعه بود در خواب پیامبر را دیدم و حضرت زهرا و خدیجه را دیدم که در هودجی بودند که از آسمان فرود می آمد سوال کردم اینان به کجا می رود گفتند به زیارت امام حسین علیه السلام آنگاه دیدم که از آسمان برگه های کاغذ که بر ان چیزی نوشته است فرو می ریزد که بر آن نوشته است «امان من الله لزوار قبر الحسین لیله الجمعه» امان است از سوی خداوند برای زایران حسین علیه السلام در شب جمعه،خواستم از این برگه ها بگیرم به من گفتند تو زیارت آن حضرت را بدعت میدانی از خواب بیدار شدم و اکنون متنبه شده ام.(بحار 45/ 402)

همین مطلب را فردی که تشرف خدمت امام زمان داشته از ان حضرت سوال میکند که این حکایت صحیح است حضرت تلویحا تایید می فرمایند و در پاسخ می فرمایند آری زیارت امام حسین در شب جمعه باعث ایمنی از آتش جهنم است.(بحار53/315).

در مورد صدا کردن امام حسین در روز عاشورا توسط حضرت زهرا این مطلب را در روایتی نیافتیم ممکن است در برخی نقل های تاریخی این مطلب آمده باشد

از جمله در حکایت جمال که قصد ربودن کمر بند آن حضرت را داشته ضمن حکایتی نقل میکند که من پیامبر, حضرت زهرا و امیرمؤمنان و امام حسن علیه السلام را دیدم که در کربلا حضور یافته اند، لکن همان گونه که گفتیم حضور آنان در بهشت منافاتی با حضور آنان در این عالم ندارد.

منبع: پرسمان دانشجويي