دنیای کودکی دنیای عجیبی است.دنیای آرزوها و رویاها.دنیای رنگی اسباب بازیها.دنیایی که در آن شاهزاده خانوم کارتونی می شوی یا قهرمان داستان ،شوالیه ای شجاع  که به جنگ دشمنان می رود.شبیه سازی در دنیای کودکان  امری طبیعی است.بارها دیده شده که دختران کوچک  ،دوست دارند لباسی شبیه عروسکشان داشته باشند  و یا پسران با اسرار از مادر می خواهند لباس پلیسی شبیه  عروسکی که داخل ماشین پلیس اسباب بازیشان است ؛تهیه کند.کارتونها و برنامه هایی که برای سرگرمی کودکان تهیه می شود ،می تواند تاثیر زیادی بر ذهن و روحیات کوکان  داشته باشد چرا که  دنیای کودک با ان انس می گیرد و کودک خواهان همانند شدن با فضا می شود و پر بیراه نیست که بگوییم  زندگی کودک در دوران بلوغ وابسته به همین تفکرات دوران کودکی است و بنابراین نقش اسباب بازیها ،کارتونها و سرگرمیهای دوران کودکی در زندگی افراد بسیار پررنگ می شود.

رابطه مباهله با سيدالشهدا در كلام رهبر انقلاب

روز مباهله روزى است كه پيامبر مكرم اسلام، عزيزترين عناصر انسانى خود را به صحنه مى‌آورد. نكته‌ى مهم در باب مباهله اين است: “و انفسنا و انفسكم” در آن هست؛ “و نساءنا و نساءكم"(۱) در آن هست؛ عزيزترين انسانها را پيغمبر اكرم انتخاب ميكند و به صحنه مى‌آورد براى محاجه‌اى كه در آن بايد مايز بين حق و باطل و شاخص روشنگر در معرض ديد همه قرار بگيرد. هيچ سابقه نداشته است كه در راه تبليغ دين و بيان حقيقت، پيغمبر دست عزيزان خود، فرزندان خود و دختر خود و اميرالمؤمنين را - كه برادر و جانشين خود هست - بگيرد و بياورد وسط ميدان؛ استثنائى بودن روز مباهله به اين شكل است. يعنى نشان دهنده‌ى اين است كه بيان حقيقت، ابلاغ حقيقت، چقدر مهم است؛ مى‌آورد به ميدان با اين داعيه كه ميگويد بيائيم مباهله كنيم؛ هر كدام بر حق بوديم، بماند، هر كدام بر خلاف حق بوديم، ريشه‌كن بشود با عذاب الهى. همين قضيه در محرّم اتفاق افتاده است به شكل عملى؛ يعنى امام حسين (عليه الصّلاة و السّلام) هم براى بيان حقيقت، روشنگرى در طول تاريخ، عزيزترين عزيزان خود را برميدارد مى‌آورد وسط ميدان. امام حسين (عليه‌السّلام) كه ميدانست حادثه چه جور تمام خواهد شد؛ زينب را آورد، همسران خود را آورد، فرزندان خود را آورد، برادران عزيز خود را آورد. اينجا هم مسئله، مسئله‌ى تبليغ دين است؛ تبليغ به معناى حقيقى كلمه؛ رساندن پيام، روشن كردن فضا؛ ابعاد مسئله‌ى تبليغ را اين جورى در آن خطبه “من رأى سلطانا جائرا مستحلّا لحرم اللَّه ناكثا لعهداللَّه… و لم‌يغيّر عليه بفعل و لا قول كان حقّا على اللَّه ان يدخله مدخله"؛(۲) يعنى وقتى او دارد فضا را به اين شكل آلوده ميكند، خراب ميكند، بايد يا با فعل يا با قول آمد روشنگرى كرد. و امام حسين (عليه‌السّلام) اين كار را انجام ميدهد، آن هم با اين هزينه‌ى سنگين؛ عيالات خود، همسران خود، عزيزان خود، فرزندان اميرالمؤمنين، زينب كبرى، اينها را برميدارد مى‌آيد وسط ميدان. ميشود فهميد كه چقدر مهم است .

بیانات در دیدار با جمعی از طلاب و روحانیون ( ۱۳۸۸/۰۹/۲۲)

مباهله را با ید فریاد زد

حضرت آیت‌الله جوادی آملی با تأکید بر این نکته که ما باید فریاد بزنیم که علی علیه السلام در مباهله بود، خاطرنشان کرد: اگر مردم عوام هم روزه بگیرند و طلاب هم روزه بگیرند، پس وظیفه حوزه علمیه چه می‌شود، ما باید فریاد بزنیم که علی علیه السلام  در مباهله بود که نگویند ایشان در مباهله نبود، ما اگر بخواهیم گفته‌های دیگران را بازخوانی بکنیم، سواد نیست، حداقل باید حق اهل‌بیت (عليه‌السّلام)را ادا بکنیم، حداقل این است که ثابت کنیم امام علی (عليه‌السّلام)در مباهله بود و به منزله نفس پیامبر(ص) است و پیامبر(ص) که نمی‌تواند خودش را دعوت بکند.وی گفت: برای روز مباهله یک کنگره، همایش، جشن و مانند آن لازم است، تا حقانیت امام علی(عليه‌السّلام) معلوم شود، ما بدهکار هستیم، باید اجر رسالت را بدهیم، آیا اجر آن حضرت این است که در همان ماه رمضان عزاداری بکنیم؟ ما ابتدا باید اطاعت بکنیم تا به محبت آنان برسیم و بعد بر اساس محبت عمل بکنیم، اگر دیر بجنبیم می‌گویند که «من یقترف حسنة» ابوبکر است و امام علی (عليه‌السّلام)در جریان مباهله نبود. مؤلف کتاب مفاتیح‌الحیاة ادامه داد: وقتی جریان علنی باشد اما در کتابی همچون کتاب قاضی عبدالجبار بگوید که بزرگان ما می‌گویند که امام علی (عليه‌السّلام)در جریان مباهله نبود، اگر ما فریاد نزنیم و برهان اقامه نکنیم و مباهله را مطرح نکنیم تنها با روزه گرفتن نمی‌توان کار را پیش برد، حداقل کارهایی که شیخ طوسی(ره) انجام دادند را مطرح بکنیم و آن‌ را برای مردم بگوییم که راه نجات راه پیروی از علی (عليه‌السّلام) و اولاد علی(عليه‌السّلام) است.

اعمال و دعاى روز مباهله

اوّل : غسل
دوّم : روزه
سوّم: دو رکعت نماز و آن مثل روز عید غدیر است در وقت و کیفیّت و ثواب و آیة الکرسى که در نماز مباهله است تا هُمْ فیها خالِدُونَ است
چهارم : خواندن دعاى مباهله که شبیه به دعاى سحرهاى ماه رمضان است

مدرسه علمیه فاطمیه کرمان  دوشنبه مورخ 94/7/13  به مناسبت عید سعید غدیر جشن عید ولایت و امامت را  را با حضور اساتید وطلاب  برگزار نمود برنامه های مراسم به شرح ذیل برگزار گردید :

-سخنران ویژه مراسم :استاد محترم سرکار خانم حسین رضایی پیرامون حب به امام علی علیه السلام و تبعیت از ان امام همام و  ویژگی های شعیه واقعی بودن به ایراد سخن پرداخت

-سایر برنامه ها ی جشن (اجرای لطیفه ،سرود،مولودی )توسط طلاب اجرا گردید . 

غم و شادی دلیل این همه سختی و مشکلاتی که در زندگی برای انسان پیش می‌‌آید چیست و چه سودی برای انسان دارد؟ اگر آفرینش طوری بود که سختی‌ و رنجهایش این قدر گسترده نبود، چه مشکلی پیش می‌‌آمد؟
دنیا دار امتحان و رنج و زحمت است نه جای آسایش و رفاه و بر اساس احادیث و روایات؛ خداوند رفاه و آسایش را در بهشت قرار داده است، ولی بشر آن را در دنیا جستجو می‌‌کند و هرگز به آن نمی‌‌رسد و هر نعمتی در دنیا، همراه با گرفتاریها است.
در سخنان مولای متقیان حضرت علی (علیه السلام) از یک سو ملاحظه می‌کنیم که حضرت دنیا را محل امتحان و آزمون معرفی کرده اند مثلا فرموده‌اند: “فان الله سبحانه یقول (واعلموا انما اموالکم و اولادکم فتنه) و معنی ذلک انه یختبرهم بالاموال و الاولاد لیتبین الساخط لرزقه و الراضی بقسمه و ان کان سبحانه اعلم بهم من انفسهم …” (« نهج البلاغه»، كلمات قصار، جمله 93)؛ پس همانا خداوند سبحان می فرماید: (و آگاه باشید که همانا دارایی ها و فرزندان شما فتنه هستند) و معنای آیه این است که آدمیان را با اموال و اولاد آزمایش می‌کند تا آشکارا شود که چه کسی از روزی او ناخشنود و غضبناک است و چه کسی از قسمت خداوند خرسند است هر چند خداوند سبحان از آدمیان براحوال خودشان آگاهتر است از یک سو چنین سخنانی از حضرت گزارش شده است و از سوی دیگر رو سپیدی در این آزمایش مایه رسیدن به ثواب خداوند و سعادت معرفی شده است چنانکه در دنباله آمده است که افعالی که باعث ثواب خداوند هستند و از آن سو افعالی که سبب عذاب هستند آشکار بشوند.

هر چند خداوند از همه امور آگاه است، لذا امتحانات الهی برای رفع جهل از امور نیست، لكن برای آنكه شایستگی و لیاقت انسان‌‌های مومن خالص به نمایش گذاشته شود و استعداد‌‌های درونی او بروز و ظهور پیدا كند او را مورد امتحان قرار می‌‌دهد. خالص كردن انسان مومن و آشكار شدن جوهره ایمان مومن یكی از حكمت‌‌های آزمایش الهی است. همان گونه كه صنعتگر، طلا را در آتش می‌اندازد تا ناخالصی‌های آن در كوره آتش نابود شود و طلای خالص بدست آید، خداوند هم انسان‌‌های مومن را در كوره بلاها و غم ها پخته و ایمان او را خالص می‌‌سازد
علت گرفتاری ها چیست؟

براساس آیات قرآن كریم و روایات اهل بیت عصمت (علیهم السلام)، گرفتاریهایی كه برای مومنین پیش می‌آید یا به خاطر ندانم كاریهای خود آنها است یا آزمایش‌‌های الهی است یا برای بالابردن درجات معنوی آنها است. توضیح مختصر هر یك اینست كه:
گاهی انسان مرتكب خطاها و اشتباهات می‌‌گردد كه پیامد آن ها به صورت گرفتاری و بلا در زندگی دنیا پدیدار می‌گردد.
هر گناه، اثر و پیامد مخصوص دارد، برخی گناه فقر می‌‌آورد، برخی هم گرفتاری دیگر ایجاد می‌‌كند، چنانچه امام علی علیه السلام در دعای كمیل می‌‌فرماید: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَهْتِكُ الْعِصَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ النِّقَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُغَیِّرُ النِّعَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَحْبِسُ الدُّعَاءَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ الْبَلاء»؛ «خدایا گناهانی كه سبب رسوایی می‌‌گردد و گناهانی كه موجب خشم و انتقام تو می‌‌گردد، گناهانی كه نعمت‌‌های تو را تغییر می‌‌دهد و مانع از اجابت دعا می‌گردد و گناهانی كه سبب نزول بلا می‌‌گردد را بر من ببخش و بیامرز».
گرفتاری

در هر صورت این گرفتاری ها هم به خاطر آن است كه كیفر گناهان او باشد و چون خدا بنده‌‌ی مومنش را دوست دارد در برابر برخی از گناهان او را گرفتار می‌‌كند تا كیفر خطای او در همین دنیا گردد و در آخرت سبكبار باشد و این خود، لطف و رحمت خدا نسبت به بنده مومن است. ولی كسی كه مورد غضب قرار گیرد در بسیاری موارد به جای گرفتاری، نعمتش را بیشتر می‌‌كند تا در نهایت او را به عذاب دردناك آخرت گرفتار سازد.
هر چند خداوند از همه امور آگاه است، لذا امتحانات الهی برای رفع جهل از امور نیست، لكن برای آنكه شایستگی و لیاقت انسان‌‌های مومن خالص به نمایش گذاشته شود و استعداد‌‌های درونی او بروز و ظهور پیدا كند او را مورد امتحان قرار می‌‌دهد. خالص كردن انسان مومن و آشكار شدن جوهره ایمان مومن یكی از حكمت‌‌های آزمایش الهی است. همان گونه كه صنعتگر، طلا را در آتش می‌اندازد تا ناخالصی‌های او در كوره آتش نابود شود و طلای خالص بدست آید، خداوند هم انسان‌‌های مومن را در كوره بلاها وغم ها پخته و ایمان اورا خالص می‌‌سازد.
هم چنین جدا ساختن صفوف مومنین راستین از كسانی كه صرفا در زبان مومن هستند از دیگر حكمت‌‌ های امتحان ‌‌های الهی است چنانچه امام علی علیه السلام می‌‌فرماید: «لَا بُدَّ لِلنَّاسِ مِنْ أَنْ یُمَحَّصُوا وَ یُمَیَّزُوا وَ یُغَرْبَلُوا وَ یُسْتَخْرَجُ فِی الْغِرْبَالِ خَلْق»؛ «باید مردم خالص شوند و امتحان گردند و تمیز داده شوند و غربال شوند، و استخراج شوند».( تحفة الأولیاء ج2)

امتحان‌‌های الهی

گاهی گرفتاری ها به خاطر آنست كه مورد آزمایش و امتحان الهی قرار می‌‌گیرد.
یكی از سنت ها و قانون‌‌های ثابت خدا این است كه مومنین را آزمایش می‌‌كند، چنانچه قرآن كریم در آیات زیادی به این مسئله اشاره دارد. برای نمونه:
در قرآن کریم می‌‌فرماید: «لَتُبْلَوُنَّ فی‏ أَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذینَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ مِنَ الَّذینَ أَشْرَكُوا أَذىً كَثیراً وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ ذلِكَ مِنْ عَزْمِ الأمُورِ»(آل عمران:186)

امام علی علیه السلام در دعای كمیل می‌‌فرماید: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَهْتِكُ الْعِصَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ النِّقَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُغَیِّرُ النِّعَمَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَحْبِسُ الدُّعَاءَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُنْزِلُ الْبَلاء»؛ «خدایا گناهانی كه سبب رسوایی می‌‌گردد و گناهانی كه موجب خشم و انتقام تو می‌‌گردد، گناهانی كه نعمت‌‌های تو را تغییر می‌‌دهد و مانع از اجابت دعا می‌گردد و گناهانی كه سبب نزول بلا می‌‌گردد را بر من ببخش و بیامرز»

«البته، ‌آزمون های مالی و جانی (بسیار) در پیش خواهید داشت، و بی تردید و ناگزیر، از پیروان (دروغین) كتابهای آسمانی پیشین و نیز از كسانی كه مرام شرك را برگزیده‌‌اند، آزار و زخم زبان فراوان خواهید دید، اگر صبر پیشه کنید و استقامت كنید همه كارتان روبراه خواهد شد و توفیق رفیق شما خواهد گردید».
و نیز می‌‌فرماید: «و لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الاَمْوالِ وَ الأْنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ»(بقره:155)؛ «قطعا همه ی شما را با چیزی از ترس، گرسنگی و كاهش در مالها و جانها و میوه ها آزمایش می‌كنیم، و بشارت ده به استقامت كنند گان…».
همچنین می‌‌فرماید: «أحسب الناس أن یتركوا أن یقولوا آمنا و هم لا یفتنون…»(عنكبوت1-3)
«آیا مردم چنین پنداشته‌‌اند كه به صرف اینكه بگویند: ایمان آوردیم؛ رهایشان می‌‌كنند و در بوته آزمایش قرار شان نمی‌‌دهند؟ حال آنكه ما امتهایی را كه پیش از اینان بوده‌‌اند نیز آزموده‌‌ایم. (پس، ناگزیر مسلمانان را هم خداوند خواهد آزمود) و معلوم خواهد گردانید كه چه كسانی دارای ایمان راستین هستند و چه كسانی به دروغ ادعای ایمان كرده‌‌اند».
البته آزمایش‌‌ های الهی چار چوب مشخص و معین ندارد بلكه هر كس متناسب با حالات روحی اش آزمایش و امتحان می‌‌گردد. لذا در آیه دیگر می‌‌فرماید: «وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَیْرِ فِتْنَةً وَ إِلَیْنا تُرْجَعُونَ»(انبیاء: 35)؛ «ما شما را به بدیها و خوبیها آزمایش می‌كنیم و سرانجام به سوی ما بازگردانده می‌شوید».
به امید اینکه با عنایات حق تعالی و تقوای الهی سربلند و مفتخر از این امتحان الهی بیرون بیاییم.

اساتید وطلاب مدرسه علمیه فاطمیه کرمان امروز به صورت خودجوش در تجمع غیرت   پیرامون امضاء برجام در مجلس شورای اسلامی شرکت نمودند .

                                                                                                             اول: ضروری است متذکر شویم پرداختن و بازخوانی ادله ی متقن امامت مولی الموحدین علی بن ابیطالب (علیه السلام) به هیچ روی نباید مغایر با هدف مقدس اتحاد بین مسلمین تلقی شود چرا که مسأله وحدت مسلمین هیچگونه تهافت و سرجنگی با ارائه ادله ی طرفین ندارد همانطور که هیچگاه از دل ادله ی بسیار روشن امامت امیرالمۆمنین (علیه السلام) مسأله ی معانده و تخاصم با سایر مسلمین استخراج نمی شود. بلکه برخلاف بعضی دیدگاههای سطحی نگر آدمی هر چقدر دارای اعتقاد و معرفت عمیق تری نسبت به حضرت علی بن ابیطالب باشد بیشتر برمسأله ی وحدت پای خواهد فشرد.

همانطور که برهمه ی ارکان و عقاید مذهب از جمله تولی و تبری اصرار بیشتری خواهد ورزید از قضا پیشرو و رهبر اتحاد بین آحاد امت حضرت خاتم الانبیاء (صلی الله علیه و آله) پس از رحلت آن رسول عالی مقام شخص امیرالمۆمنین (علیه السلام) می باشند در نامه ی 78 از کتاب نهج البلاغه سخن بسیار روشنی از آن حضرت به چشم می خورد. حضرت خطاب به ابوموسی اشعری در ضمن نامه مذکور می فرمایند: «…. و لیس رجل فاعلم احرص علی جماعة امة محمد صلی الله علیه و آله و سلم و الفتها منی ، ابتغی بذلک حسن الثواب و کرم المآب ….» ترجمه گونه ای از این کلام شریف چنین است: و بدان هیچ مردی به اتحاد و اجتماع امت محمد (صلی الله علیه و آله) و تشکل حقیقی و همراه هم بودن آن مشتاقتر از من نیست با این اشتیاق و عمل به آن پاداش نیکو و کرامت سرنوشت را می خواهم.

البته دلایل مسأله ی حیاتی و حدت بین مسلمین تنها و منحصر در این نامه ی مبارک نیست و خود مقاله ی جدا گانه ای می طلبد. گذشته از آن دلائل مسأله مذکور در زمان ما اهمیت و قداست افزون یافته است و این نیست مگر به سبب تأکیدات فراوان نائب امام زمان (عج) مقام معظم رهبری – مدظله العالی – .

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: “یا علی من فارقنی فقد فارق الله و من فارقک یا علی فقد فارقنی” یعنی “ای علی! هر آنکس که از من جدا شود همانا از خداوند جدا شده است و هر آنکس که از تو جدا گردد براستی که از من جدا شده است”

دوم: در میان اعیاد اسلامی تنها و تنها یک عید به عنوان “عیدالله الاکبر” معرفی شده است و آن هم عید سعید غدیر و این یعنی بقیه اعیاد اسلامی با همه ی اهمیت فراوان خود ، “عیدالله الاکبر ” نیستند و باز یعنی باید عید غدیر را بیش از اعیاد دیگر پاس بداریم.

سوم: فضایل و مقامات حضرت مولی الموحدین علی بن ابیطالب (علیه السلام) به هیچ وجه منحصر در مسأله ولایت و زعامت جامعه نمی باشد. هر چند که این مقام منصب والا و ارجمندی می باشد که از فرمان پرودگار عالم سرچشمه گرفته است. لکن علو مقام قرب آن حضرت به خداوند متعال و مقام ولایت تکوینی حضرتش فضیلتی بسیار والاتر و عظیم تر می باشد چنانچه در مورد سائر اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) نیز چنین منزلت والایی وجود دارد لذاست که بحث از ادله ی ولایت به معنای زمامداری حضرت نباید آدمی را متوقف نماید بلکه تا جایی که انسان می تواند باید در فضایل اهل بیت (علیه السلام) به مطالعه و تعمیق بپردازد که براین عمل فوائد ارجمندی مترتب است ان شاالله.

چهارم: ادله ی ولایت امیرالمۆمنین (علیه السلام) به هیچ وجه منحصر در حدیث شریف غدیر نمی باشد که ادله ی محکم دیگری نیز وجود دارد. البته به هیچ روی اشکالی وجود ندارد که بعضی از ادله ی مستند به کمک یکدیگر یک مدعا را ثابت کنند. به نظر می رسد حداقل دو عامل باعث گشته است در میان ادله ی ولایت حدیث غدیراز تابندگی و عظمت بیشتری بهره مند باشد اول آنکه اصل واقعه دارای ریشه ی قرآنی است آنهم با آن عبارات عجیب و خیره کننده که در آیات 3 و 67 سوره مبارکه ی مائده آمده است دیگر آنکه فرمایش رسول الله در اجتماعی بی نظیر و بسیار پرتعداد و آنهم در اواخر حیات مبارک آن حضرت ارائه شده است.
غدیر

پنجم: به یک اعتبار دو دسته ادله برای اثبات ولایت مولی الموحدین (علیه السلام) وجود دارد. یک دسته مانند حدیث شریف غدیر به صورت مستقیم ولایت را اثبات می کنند و دسته دیگرادله ی مقتضی هستند که می گویند: آن کسانی که مسیر اسلام را پس از رحلت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) منحرف نمودند اصلا نمی توانند و نمی شود که جانشین آن پیامبر بزرگوار و معصوم باشند. روشن است وقتی مسأله ی جانشینی حضرت دائر مدار دو نفر باشد هر گاه با اقامه دلیل محکم یکی از دو نفر از مدار بحث خارج بشود نفر دیگر حائز و مقام و مسئولیت خلافت خواهد بود.

اکنون و پس از این مقدمات نسبتا طولانی می خواهیم دو مورد از ادله ی ولایت امیرالمۆمنین (علیه السلام) را مطرح نماییم ما در اینجا فقط و فقط به نقل قول از علما و اکابر اهل بیت می پردازیم و در کنار آن به حوادث بسیار روشن و مورد اتفاق مسلمین تمسک می کنیم. از این به بعد به پیروی از متفکر و فقید حضرت علامه عسکری – قدس سره – از تعبیر “مکتب خلفاء” به جای “مذهب اهل بیت” استفاده می کینم.

1- حاکم نیشابوری در مستدرک الصحیحین، جلد 3 ص 123 با سندی که خود نیز آن را صحیح میداند نقل میکند که رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: “یا علی من فارقنی فقد فارق الله و من فارقک یا علی فقد فارقنی” یعنی “ای علی! هر آنکس که از من جدا شود همانا از خداوند جدا شده است و هر آنکس که از تو جدا گردد براستی که از من جدا شده است”

در میان اعیاد اسلامی تنها و تنها یک عید به عنوان “عیدالله الاکبر” معرفی شده است و آن هم عید سعید غدیر و این یعنی بقیه اعیاد اسلامی با همه ی اهمیت فراوان خود ، “عیدالله الاکبر ” نیستند و باز یعنی باید عید غدیر را بیش از اعیاد دیگر پاس بداریم

این حدیث گویا و روشن را علاوه بر حاکم نیشابوری، شمس الدین ذهبی که از استوانه های اندیشه ی مکتب خلفاء می باشد در کتاب میزان الاعتدال جلد 1 ص 323 تصحیح نموده است یعنی آن را به لحاظ سندی مورد قبول دانسته است چنانچه ابوبکر هیثمی که او هم از بزرگان مکتب خلفاء می باشد به مورد اطمینان بودن ناقلان این حدیث تصریح کرده است. در مجمع الزوائد و منبع الفوائد جلد 9 ص 135.

2- ابن حجر عسقلانی از اکابر علماء مکتب خلقاء در کتاب “الاصابه فی تمییز الصحابة” جلد 4، قسم را صفحه 304 علاوه بر نقل خود می گوید جمعی از اعاظم مکتب خلفاء من جمله “احمد بن حنبل” و “بخاری” و “ابن حیان” و آنهم در کتاب “صحیح ابن حیان” از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل کرده اند که فرمودند: “من آذی علیا فقد آذانی” یعنی “هر کس علی را اذیت کند، مرا اذیت نموده است” شایان ذکر آنکه علاوه بر نقل اکابر مکتب خلفاء حاکم نیشابوری در “مستدرک الصحیحین” جلد 3 ص 122 می گوید، سند این روایت صحیح است و جالبتر آنکه از متاخرین بزرگان مکتب خلفاء “شیخ ناصرالدین البافی” در کتاب خود با عنوان “سلسلة الاحادیث الصحیحه” جلد 5 ص 373 حدیث شماره ی 2295 تصریح می کند این حدیث به خاطر مجموعه ی اسنادش صحیح می باشد.

در اینجا عرض می کنم احدی در مسأله ی مفارقت از حضرت علی بن ابیطالب (علیه السلام) و نیز اذیت کردن حضرتش پس از رحلت پیامبرگرامی اسلام شک ندارد تا عقل سلیم و فطرت منصف یک مسلمان شیعه یا سنی چه قضاوت کند؟ بخصوص اگر با توجه به کتاب آسمانی مشترک بین مکتب اهل بیت (علیه السلام) و مکتب خلفاء یعنی قرآن مجید بخواهد قضاوت کند. من جمله آیه 57 سوره ی مبارکه ی احزاب!

منابع:

1- “منتخب فضائل النبی و اهل بیتة” انتخاب و تحقیق مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیة انتشارات مرکز الغدیرللدراسات الاسلامیه طبع دوم و 1423 قمری

2- “فضائل اهل البیت – علیهم السلام – فی صحیحة الألبانی” جمع و اعداد: لۆی المنصوری، ناشر مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام طبع اولی 1428 قمری

در تاریخ اسلام دو حادثه بسیار مهمّ و بزرگ اتفاق افتاده است که از یکی رسالت و از دیگری امامت به وجود آمده است. نخستین حادثه، نزول وحی بود که رسالت پیامبر گرامی اسلام(ص) را در برداشت و دومین حادثه نیز در هیجدهم ذیحجه سال دهم هجرت در مسیر بازگشت پیامبر گرامی اسلام از مراسم حجة الوداع اتفاق افتاد.

در این روز بزرگ، رسول گرامی اسلام(ص) به امر الهی در مسیر بازگشت از مراسم حج، در محلی به نام غدیر خم حضرت علی علیه السلام، را به عنوان وصی و جانشین بعد از خود به همگان معرفی نمودند. در حقیقت انتصاب حضرت علی(ع) به امامت در واقعه غدیر خم، ادامه رسالت مهم پیامبر گرامی اسلام بود. بنابراین روز غدیر و انتصاب امیرالمومنین(ع) به امامت به اندازه روز بعثت و رسالت نبی گرامی اسلام(ص) دارای اهمیت می باشد.

نقل شده است که امام حسن علیه السلام روز عید غدیر در کوفه مهمانی بزرگی برپا می داشتند. امام علی علیه السلام با فرزندان و گروهی از پیروانش بعد از نماز برای شرکت در مجلس به منزل امام حسن علیه السلام می رفتند. و پس از اتمام مهمانی امام حسن علیه السلام هدایایی به مردم اعطا می فرمود. لذا این حرکت امام حسن علیه السلام موجب شد مردم به روز عید غدیر عادت کنند.

پس شایسته است که به پاس قدردانی از این نعمت عظیم الهی و عرض ادب به ساحت مقدس امیرالمؤمنین علی علیه السلام، عید سعید غدیر را در خانواده و اجتماع باشکوه فراوان برگزار نماییم و از برکات معنوی این روز عزیز بهره مند شویم. آنچه در این مختصر تقدیم می گردد آدابی است که بزرگان دین به منظور گرامی داشت این روز عزیز تعلیم فرموده اند:

اعمال و آداب روز عید غدیر
در بیان ائمه علیهم السلام برای این روز بزرگ اعمالی وارد شده است که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود:

* تحکیم بیعت با ولایت
همان گونه که پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله بعداز نصب حضرت علی علیه السلام به امامت مسلمین به جماعت مسلمانان امر کرد که با او بیعت کنند، در سال روز آن حماسه جاوید، تجدید آن بیعت سفارش شده است.

* تبریک گفتن
حضرت امام رضا علیه السلام، می فرماید: «روز عید غدیر خم روز تهنیت گویی است. بعضی از شما به بعض دیگر تهنیت بگوید و هرگاه مؤمنی با برادرش برخورد کرد بگوید: الحمدللّه الّذی جعلنا من المتمسّکین بولایة أمیرالمؤمنین و الائمة سلام الله علیهم.»

* اظهار سرور و شادمانی
در وصف شیعه و شیعیان گفته شده است که به شادی ما ائمه شادند و به حزن ما محزون؛ و مسلّم است که عید غدیر شادی بخش ترین عید ائمه است و شادمانی شیعه در این روز فرض است.

از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمودند: «حقا که روز غدیر روز عید فرح و سرور است». همچنین از امیر المومنین علی علیه السلام نیز نقل شده است که ایشان فرمودند: «در روز عید غدیر اظهار فرح و شادمانی کنید و برادران مسلمان خود را نیز شاد گردانید.»

* مصافحه کردن
مصافحه یا دست دادن از آداب اسلامی است و در روز عید غدیر به آن تاکید بیشتری شده است. امام علی علیه السلام می فرمایند: «روز عید غدیر هنگامی که یکدیگر را ملاقات می کنید با هم مصافحه کنید.»

ذکر مخصوصی نیز در این روز هنگام مصافحه سفارش شده است که عبارت است از؛ «الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایت امیرالمومنین و الائمه علیهم السلام؛ سپاس خدای را که ما را از جمله درآویختگان به ولایت امیرالمؤمنین علی و ائمه علیهم السلام قرار داد.»

* آراستن و پوشیدن لباس نو
از دیرباز عیدها و جشن ها با نظافت، غبارزدایی، پیراستن و آراستن همراه بوده است و شیعیان باید این روش ها را برای عید غدیر نیز رعایت نمایند. چرا که حضرت امام رضا علیه السلام، می فرمایند: «روز غدیر، روز آراستن و زینت است. پس هر کس برای روز غدیر، زینت کند، خداوند هر خطای کوچک و بزرگ او را می آمرزد و فرشتگانی را به سوی او می فرستد، آنان نیکی های او را می نگارند و مراتبش را تا عید غدیر سال آینده بالا می برند. اگر او جان دهد، شهید مرده است و اگر زیست کند، خوشبخت زیسته است.»

حضرت امام صادق علیه السلام نیز می فرمایند: «یکی از وظایف روز غدیر این است که مؤمن تمیزترین و گرانقدرترین جامه های خویش را بپوشد.»

پس چه زیبا خواهد بود که سردر منازل و اماکن عمومی تجارتی و اداری چراغانی شود تا شامل این پاداش بزرگ گردد.

* استفاده از بوی خوش
اسلام درباره به کارگیری بوی خوش و زدن عطر، بسیار سفارش کرده است. به خصوص در ایام عید سعید غدیر سفارش ویژه ای نسبت به این سنت خوب شده است. امام صادق علیه السلام، در پی وظایف مؤمن در روز غدیر فرمودند: «و مؤمن به اندازه توان و دست باز بودنش بوی خوش استعمال کند.»

* پیمان اخوت و برادری
از برنامه های اسلام ایجاد اخوت و برادری است. و به همین منظور پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله بین مسلمانان مهاجرین و انصار پیمان برادری بست و با پیمان اخوت علی علیه السلام را با خویش برادر نمود و در برخی از زیارات که خطاب به پیامبر صلّی الله علیه و آله می خوانیم: «السلام علیک و علی اخیک علی بن ابیطالب علیه السلام» اشاره به همین برادری است. پیمان برادری و عقد اخوت بستن از اعمال وارده در روز غدیر است و صیغه مخصوصی دارد که در مفاتیح الجنان آمده است.

* احسان و انفاق
احسان و انفاق از دستورات ویژه اسلامی است. اما در ایام بزرگی مثل عید غدیر بر آن تأکید بیشتری شده است. در سیره امام حسن علیه السلام است که ایشان روز عید غدیر مهمانی می داد و شخص امام علی علیه السلام نیز در آن مراسم شرکت می کردند.

* صله رحم
صله رحم از پسندیده ترین آداب اسلامی است و شرع مقدس اسلام بر این مطلب تأکید فراوان نموده است. اما در روز عید غدیر بر این نکته سفارش بیشتری شده است. امام صادق علیه السلام می فرماید: «از کارهایی که در روز عید غدیر مستحب است صله رحم است.»

* دیدار با مؤمنان
زیارت برادران مؤمن از سنت های مهم اسلامی است؛ لیکن در روز عید غدیر، دید و بازدید به عنوان یکی از شعائر مذهبی و ولایی بیشتر مورد سفارش قرار گرفته و پاداش افزونتری دارد.

حضرت امام رضا، علیه السلام، می فرمایند: «هر کس که در روز غدیر به دیدار مؤمنی برود خداوند هفتاد نور در قبرش داخل کند و قبرش را بگستراند، و هر روز هفتاد هزار فرشته به زیارت قبرش آید و به او مژده بهشت دهد.»

* رفع حاجت مؤمنان
رفع حاجت مومنان از جمله اعمالی است که اسلام برای آن ارزش خاصی قائل شده است و ائمه آن را از چند طواف برتر می دانند. در روز غدیر این عمل فضیلت بیشتری دارد. امام علی علیه السلام فرمودند: «کسی که مؤمنان را در روز غدیر تکفل کند نزد خدای متعال من ضامنش هستم که از کافر شدن و پریشان شدن در امان باشد.»

* غسل کردن
امام صادق، علیه السلام، فرمودند: «هنگامی که روز غدیر فرا برسد باید در فراز آن [هنگام ظهر] غسل کرد.»

* تشکیل اجتماع در روز عید غدیر
به جهت یادآوری روزی که پیامبر صلّی الله علیه و آله به امر خداوند علی علیه السلام را به امامت امت اسلامی نصب کرد، بجاست در مراکز گوناگون گرد آییم و به یاد آن روز بزرگ و ثمراتش شادمان باشیم.

ائمه علیهم السلام سفارش کرده اند که به جهت یادآوری مقام محمد صلّی الله علیه و آله و خاندان او علیهم السلام اجتماعات تشکیل بشود؛ و خود نیز از این گونه اجتماعات برپا می داشتند.

* دعا، روزه و عبادت
روزه و دعا از اعمالی است که در همه اعیاد مورد سفارش و تأکید است خاصه در روز عید غدیر. حسن بن راشد گوید: از امام صادق علیه السلام درباره عید غدیر پرسیدم و حضرت فرمودند: «این عید از عید قربان و فطر برتر است. آن روز را روزه بگیرید و بر محمد و آلش زیاد صلوات بفرستید.»

روزه عید غدیر از مستحباتی است که مکرر به آن سفارش شده است. امیرالمؤمنین علیه السلام، در خطبه ای که در روز عید غدیر ایراد کردند فرمودند: «روزه عید غدیر از مستحباتی است که خداوند بدان فراخوانده است.»

حضرت امام صادق علیه السلام می فرمایند: «بر شما لازم است که که در روز عید غدیر برای سپاسگزاری از خداوند و ستودن او، روزه بگیرید.»

شخصی از امام صادق علیه السلام پرسید: «چه کاری شایسته روز غدیر است و چه عملی در آن، استحباب دارد؟ حضرت پاسخ دادند: روزه و…»

امام صادق علیه السلام، درباره پاداش روزه عید غدیر فرموده اند: «روزه داشتن در روز عید غدیر پاداشی معادل روزه گرفتن در همه عمر دنیا را دارد.»

و فرموده اند: «روزه داشتن روز عید غدیر خم، کفاره گناه شصت سال است.»

عید غدیر خم,اعمال مستحبی عید غدیر خم

* افطاری دادن
از اعمالی که به انجام آن در روز عید غدیر سفارش شده است؛ افطاری دادن به روزه داران است. حضرت علی علیه السلام فرموده اند: «کسی که در شامگاه عید غدیر، به یک مؤمن افطاری بدهد، گویا یک میلیون نفر از پیامبران، شهیدان و صدیقان را افطاری داده است. حال چگونه است پاداش کسی که گروهی از مردان و زنان را افطاری دهد. و من ضامنم بر خدا که از کفر و فقر آسوده گردد و اگر در همان روز یا همان شب تا عید غدیر سال دیگر بمیرد، بر خداوند است پاداش او.»

* اطعام
از سنت های مؤکد دیگر در روز عید غدیر پذیرایی از مؤمنان است. امام صادق علیه السلام، درباره یکی از وظایف عید غدیر فرموده اند: «و برادرانت را طعام ده.»

* ابراز برائت
روز غدیر روز بیزاری از کسانی است که با نپذیرفتن امامت حضرت علی علیه السلام، آشکارا با خدا و با پیامبر خدا مخالفت نمودند و بزرگترین جنایت و خیانت را به تاریخ بشریت کردند و در حقیقت این عدم پذیرش سرآغاز تمام بدبختی ها و بیچارگی ها بود. بنابراین روز غدیر، روز برائت از این همه ستمکاری و ستمکاران است.

در یکی از دعاهای روز غدیر آمده است: «و نبرأ ممّن یبرأ منه و نبغض من أبغضه؛ ما بیزاری می جوییم از آن کس که از علی علیه السلام بیزاری جوید و دشمن داریم آن کس که علی علیه السلام را دشمن دارد.»

* ذکر صلوات
حضرت رضا علیه السلام در وصف عید غدیر فرموده اند: «روز غدیر روز صلوات فرستادن فراوان بر محمد و آل محمد است.»

* نماز و نیایش
روز عید غدیر بهترین فرصت و موقعیت برای نیایش است؛ چرا که روز غدیر روز سپاس و ستایش به پیشگاه حضرت احدیت است. حضرت رضا علیه السلام می فرمایند: «روز غدیر روزی است که خداوند، بر توان کسی که او را نیایش کند، می افزاید.» و همچنین فرمودند: «روز غدیر روزی است که دعا در آن مستجاب می گردد.»

نماز عید غدیر دو رکعت است که باید در هر رکعت پس از حمد، ده مرتبه سوره توحید، ده مرتبه آیةالکرسی و ده مرتبه سوره قدر را خواند. وقت نماز نیم ساعت پیش از ظهر است و پاداش این نماز برابر است با صدهزار حج و صدها هزار عمره؛ همچنین کسی که این نماز را بخواند، هر چه از خداوند بخواهد برآورده شود.

* زیارت
زیارت یکی از سنن سازنده اسلامی است چه از نزدیک چه از دور. زیارت یک پیوند معنوی بسیار قوی بین شیعه و مقدسات اوست. از جمله آنها زیارت حضرت علی علیه السلام، از دور و نزدیک است.

امام رضا علیه السلام به پسر ابی نصر فرمودند: «هر جا که باشی در روز عید غدیر در بارگاه امیرالمؤمنین، علیه السلام، حاضر باش. بی تردید، خداوند، گناهان شصت ساله هر مرد و زن مؤمن را می آمرزد و چند برابر آنچه در ماه رمضان، شب قدر و شب عید فطر از آتش آزاد ساخته در آن روز آزاد می سازد.»

* خواندن دعای ندبه
طبق مدارک معتبر خواندن دعای ندبه در چهار عید مستحب است؛ جمعه، فطر، قربان و غدیر. توجه به فرازهای این دعا بخصوص آن قسمت که در رابطه با غدیر و خلافت حضرت علی علیه السلام، می باشد ضروری است.

* دلجویی و مهرورزی متقابل
حضرت رضا علیه السلام، روز غدیر را «یوم التودّد» خواندند؛ یعنی روز مهر ورزیدن. بنابراین در چنین روزی باید معتقدان به ولایت، غم را از دل دوستان حضرت علی علیه السلام به هر نحوی که مقدور باشد برطرف نمایند.

* ایجاد زمینه های شادمانی
عید غدیر یادآور بزرگترین و گرانقدرترین خاطره اسلام است خاطره استمرار رسالت پیامبر، صلّی اللَّه علیه وآله، با امامت علی، علیه السلام. در چنین روزی نه تنها خود باید دلشاد باشیم بلکه باید زمینه شادمانی دیگر برادران ایمانی راهم فراهم سازیم.

حضرت رضا علیه السلام می فرمایند: «[در روز غدیر] هر مرد و زن مؤمنی را شادمان سازید.»

* گشاده دستی نسبت به خانواده
یکی از دستورات اسلام ایجاد زمینه های لازم در جهت راحتی و آسایش خانواده است و به مناسبت عید غدیر تاکید بیشتری شده است. حضرت امام صادق علیه السلام می فرمایند: «[در روز غدیر] مرد باید برای خانواده خود گشایش بیشتری فراهم کند.»

* هدیه دادن
هدیه دادن و گرفتن با توجه به ضوابط شرعی کار پسندیده ای است و اثرات روانی خاصی مخصوصاً در کودکان و نوجوانان دارد و بهترین موقعیت هدیه دادن عید غدیر است.

حضرت رضا، علیه السلام، عید غدیر را روز هدیه و بخشش می نامد و می فرمایند: «[روز غدیر] روز بخشش و هدیه دادن است.»

چون نامه ي اعمال مرا پيچيدند

بردند به ميزان عمل سنجيدند

بيش از همه کس گناه ما بود ولي

آن را به محبت علي بخشيدند

عيدتان مبارک

**********************************************

تمام لذت عمرم در اين است / که مولايم اميرالمومنين است

عيد شما مبارک

******************************************

نه فقط بنده به ذات ازلي مي نازد

ناشر حکم ولايت به ولي مي نازد

گر بنازد به علي شيعه ندارد عجبي

عجب اينجاست خدا هم به علي مي نازد

*****************************************

هان! اي مردمان! علي را برتر بدانيد، که او برترين انسان از زن و مرد بعد از من است…. هرکه با او بستيزد و بر ولايتش گردن ننهد نفرين و خشم من بر او باد. (خطبه ي غديريه)

******************************************

قرآن به جز از وصف علي آيه ندارد

ايمان به جز از حب علي پايه ندارد

گفتم بروم سايه لطفش بنشينم

گفتا که علي نور بود سايه ندارد

عيد غدير مبارک

*****************************************

خورشيد شکفته در غدير است علي

باران بهار در کوير است علي

بر مسند عاشقي شهي بي همتاست

بر ملک محمدي امير است علي