پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌فرماید: در قیامت هیچ بنده‌­ای قدم از قدم برنمی‌دارد، مگر اینکه به دو سؤال باید جواب بدهد. یکی اینکه جوانی را در چه راهی گذرانده و دیگر اینکه عمرش را چگونه مصرف کرده است. 

شیطان در حمله از جلو (آینده) با تزیین آرزوها به ما حمله می‌کند. پس اگر آرزوهای ما بی‌ارزش و بدون قیمت گذاری انتخاب شوند، یعنی آرزوهای پیش پا افتاده و سطحی باشند، شیطان در این حمله پیروز خواهد شد. 

مثلاً برای چیزی که 20 هزار تومان می ارزد، نباید یک میلیون تومان هزینه کنیم. اول باید بدانیم که غایت ما چیست؟ باید بدانیم که عمر و جوانی که در قیامت در مورد آن از ما سوال می شود، باید صرف چه نوع آرزوهایی بشود، این آرزوها به نفع ما هستند یا به ضرر ما؟

اما وقتی زورش نرسد و ببیند انرژی تو برای رسیدن به خواسته ات زیاد است و می‌خواهی این انرژی را آزاد کنی و خودت را به گمان خودت خوشبخت کنی و برای خودت کسی بشوی؛ می‌گوید: «خیلی خوب، پس دنبال من بیا؛ خودم تو را می‌رسانم». شما هم دنبالش راه می‌افتید. اینگونه دنبال گام ها و (خطوات) شیطان راه می افتیم.

حرکت ها و گام‌های شیطان، خیلی ظریف است. در قدم اول، هدف شیطان این است که ما اصلاً آرزوهای خوب نداشته باشیم؛ نه برای دنیا و نه برای آخرت.

از روشهای شیطان این است که به قدری دنیا را جلوی چشم ما بزرگ و مهم جلوه می‌دهد که ما چیزی به اسم ابدیت را فراموش می‌کنیم.

یعنی شیطان برای ما هدف‌گذاری می‌کند و یک قسمت از مسیر را در چشم ما خیلی بزرگ می‌کند و در حالی که مسیر اصلی ما از تولد تا بینهایت است، شیطان مقطع تولد تا مرگ را به قدری بزرگ می‌کند که ما اصلاً فرصت نگاه کردن بهمرحله وفات به بعد را پیدا نمی‌کنیم و تمام آرزوهای ما خلاصه می‌شوند در آرزوهای کوچک و مبتذلی که فقط در دنیا تاریخ مصرف دارند و به درد زندگی ابدی ما نمی‌خورند. 

اگر ما در این عالم درست انتخاب هدف کنیم و خود را برای زندگی در آن عالم آماده کنیم، هر چه بیشتر به آن سمت می‌رویم، شادی و آرامش و طلب ما بیشتر می‌شود و موت و وفات، برای مؤمن عروسی و شادی می شود. اما می دانید ما وقتی به لحظه ی باشکوه ورود به نظام برزخی و بهشت می‌رسیم؛ و قرار است عروسی و جشن تولد ما باشد، چرا می‌ترسیم؟ علت این است که در دنیا درست هدفگذاری نکرده ایم و اصلاً آن جهان را هدف قرار نداده بودیم، ما درست نقطه مقابل را هدف قرار داده بودیم. شیطان اینگونه ما را در سراب می‌دواند.

از تو یاد گرفته …

اگر فرزند شما کاری انجام می‌دهد که اعصاب شما را به هم می‌ریزد و اصلاً تحمل آن را ندارید، فوراً انگشت اتهام را به سمت همسر خود دراز نکنید که او این کارها را از تو یاد گرفته است.

این زشت / بی ارزش است

آیا شده است كه برای کسی کار خوبی انجام دهید و او در عوض تشکر، کاری انجام دهد که موجب ناراحتی شما بشود؟ شاید شما از دست‌پخت یا زیورآلات او خوشتان نیاید، اما دلیلی ندارد برای خالی کردن حرص خود، با او رفتاری زننده داشته باشید. همیشه تشکر و احترام گذاشتن به آدم‌ها، نتیجه بهتری دارد. دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد.

این مشکل من نیست

هنگامی که با کسی ازدواج می‌کنید، مشکلات او، مشکلات شما می‌شود و برعکس. ازدواج یعنی شراکت در همه چیز. به جای اینکه خود را از مشکلات همسر خود دور کنید، باید به او کمک کنید تا آن‌ها را هر چه سریع‌تر برطرف کند. گفتن اینکه این مشکل من نیست، هیچ مفهومی ندارد و نتیجه‌ای جز سرد شدن رابطه در انتظار شما نخواهد بود.

عجله کن!

هیچ کس دوست ندارد این واژه را بشنود. تقریباً همه می‌دانیم وقتی دیر شده است باید عجله کنیم و همه تلاش خود را در این راستا انجام می‌دهید. بنابراین تکرار این واژه، فقط باعث استرس و ایجاد فضای منفی می‌شود.

ترکت می‌کنم

زن و شوهرها هنگامی که عصبانی هستند و کنترل اعصاب خود را از دست می‌دهند، واژه‌های زشتی به یکدیگر می‌گویند و در خلال آن‌ها شاید از عبارت بسیار سنگین «ترکت خواهم کرد» یا «طلاق» هم استفاده کنند.

اگر ما برای زندگی خود، هدف‌گذاری‌های اشتباه کردیم و آرزوهای کاذب را انتخاب کردیم، حتی اگر به آنها برسیم، خوشبخت ‌نمی شویم. پس خوشبختی و آرامش ما، فقط با شکوفایی استعدادهای الهی و کمالات معنوی ما به دست می آید.