فرق اسلام وایمان

ابوبصیرگوید:خدمت امام محمد باقر «علیه السلام» بودم که مردی به حضرتش عرض کرد:درکوفه بعضی ازمردم سخنی رااز زبان شما نقل می کنند.
فرمود:چه می گویند؟
عرض کرد:می گویند که اسلام غیر ایمان است.
امام محمد باقر«علیه السلام» فرمود:آری چنین است.
آن مردعرض کرد:برای من بفرمایید.

حضرت فرمود:کسی که گواهی دهد براینکه خدایی جز الله تبارک وتعای نیست ومحمد«صلی الله علیه وآله» فرستاده اوست وبه آنچه پیامبر«صلی الله علیه وآله» ازسوی خدا آورده ،اقرارواعتراف داشته باشد ونماز بگذارد وزکات بپردازد وروزه ماه رمضان راانجام دهد وحج خانه خدابرود، چنین کسی مسلمان است.
من عرض کردم: پس ایمان چیست؟
فرمود:
1. کسی که گواهی دهد،خدایی به جز الله نیست.
2. محمد«صلی الله علیه وآله» ، فرستاده اوست.
3. وبه آنچه پیامبر ازسوی خدا آورده است، اقرار نماید.
4. و اقامه نماز کند.
5. و زکات رابپردازد.
6. وماه رمضان را روزه بدارد.
7. و به حج خانه خدا برود.
8. و خداراملاقات نکند باگناهی که خداوند وعده آتش دوزخ برآن گناه داده باشد. چنین کسی مومن است.

ابوبصیر عرض کرد:قربانت شوم! کدام یک ازما با گناهی که وعده آتش به آن داده نشده باشد،خداوند راملاقات نکرده ایم؟
فرمود: آنچنان نیست که تو پنداشته ای!مقصود این است که :خداوند راملاقات نکند با گناهی که وعده آتش به آن گناه داده ودرحالی که این شخص ،ازآن گناه که مرتکب شده است، توبه نکرده باشد.

ازلابلای گفته ها،سید محمدجواد مهری،ص338

شیوه های تربیتی حضرت زهرا«علیهاالسلام»

یکی از ابتدایی ترین مراحل پرورش واثر گذاری در روح کودک ، نام گذاری است.نامگذاری برای طفل اهمیت فوق العاده ای دارد، زیرا اولین چیزی که درفهم لطیف وحساس کودک،راه پیدا می کند،نام وشهرت اوست.این که این نام ، چه بارفرهنگی ومعناداری را حمل می کند، تأثیر شگرفی درروح وروان او دارد .بدین جهت امیر المومنین «علیه السلام» یکی از حقوقی را که فرزند برعهده پدر دارد، نام نیکو وپسندیده می شمارد ومی¬فرماید:«حق الولد علی الوالد ان یحسن اسمه». یعنی ، تعیین نام مناسب حقی است که فرزند برذمه پدر خود دارد.(نهج البلاغه،محمد دشتی،حکمت399)

با در نظر گرفتن مطلب فوق باید اذعان داشت که حضرت زهرا«علیها السلام» باهمکاری وهمفکری پیامبر«صلی الله علیه وآله» وعلی«علیه السلام» زیبا ترین نام هارا برای فرزندان خود انتخاب نمود واز این جهت ، حقی که برذمه داشت به بهترین شکل ممکن ادا کرد.

یکی دیگر ازسنت های جاری درزندگی صدیقه¬کبری «علیهاالسلام» گفتن اذان درگوش¬راست و اقامه در گوش¬چپ فرزند بود. آن حضرت به خوبی می دانست که باید کودک را از همان لحظات اول زندگی باکلماتی چون الله، محمد، نماز و … آشنا کردکه این آشنایی ،به یقین در جهت¬گیری تمایلات¬روحی او به ملکوت اعلی اثر خواهد گذاشت… .

از¬جمله مواردی که در شیوه تربیت حضرت زهرا«علیهاالسلام» جایگاه خاصی داشت، تحرک وبازی کودکان بود. این فعالیت وتکاپو به قدری برای سلامتی ورشد¬مناسب¬کودک، ضروری است که حتی برای تشویق آن¬ها به تحریک و بازی، بزرگتر¬ها نیز باید تن به بازی و جست¬و¬خیز بدهند… .

هم بازی شدن رسول اکرم «صلی الله علیه وآله» بافرزندان دخترش زهرا«سلام الله علیها» بیانگر این نکته مهم است که بازی وتحرک کودک ، یکی ازلوازم تربیت صحیح است. حضرت علی«علیه السلام» وفاطمه«سلام الله علیها» در خانه به بازی بچه ها توجه کافی مبذول می داشتند وهمین امر، موجب شادی ونشاط روز افزون آن ها میشد … علاوه براین باید در قالب بازی وشوخی ، شخصیت کودک راتقویت نمود واورا به داشتن مفاخر وارزش های اکتسابی تحریک وتهییج کرد.

کارکردهای زن درخانه وخانواده، موسسه قدرولایت،102

میلاد سجاده نشین عالم معرفت و توحید، آیینه پرشکوه جمال و جلال

خداوندی، مونس ملائک مقرب الهی، اسوه عرفان ربوبی،  تبسّم رحمت معبود

بر خلایق، مظهر مهر و عطوفت خداوند، 

حضرت جوادالائمه «علیه السلام»بر شما عاشقان

ولایت و رهپویان خط امامت خجسته باد.

امام جواد علیه السلام از منظر اندیشمندان اهل سنت

ابن صبّاغ مالکی
عظمت و شکوه مقام ولایتْ و منصب الهی امامت، آن چنان بلندمرتبه و پر جاذبه است که حتی دانشمندان غیرشیعی را به تواضع واداشته است. ابن صبّاغ مالکی، یکی از اندیشمندان اهل سنت، درباره حضرت جواد علیه السلام نهمین پیشوای مسلمانان چنین می نویسد: «ابوجعفر محمد جواد، در سال 195 ق در شهر مدینه متولد شد. او از نظر نَسَب برترین تبارها را داراست؛ چون که او فرزند موسای کاظم، فرزند جعفر صادق، فرزند محمد باقر، فرزند علی، فرزند حسین، فرزند علی بن ابی طالب می باشد. چه بگویم در جلالت و مقام امام جواد علیه السلام ، و فضیلت و کمال و عظمت و جلال او. حضرتش در میان طبقات ائمه، سنش کم تر از همه و قدر و شأنش اعظم است. او در اندک مدتی از عمر شریفشْ کراماتی بسیار و معجزاتی بی شمار از خود نشان داده و معارج فضیلت و کمال را طی کرده است».

ابن تیمیّه
ابنِ تیمیّه، یکی از متفکران بلندآوازه و از عالمان بزرگ اهل سنت است. او درباره امام جواد علیه السلام چنین اظهار نظر می کند: «محمد، فرزند علیْ ملقب به جواد علیه السلام از اعیان و بزرگان بنی هاشم است و در سخاوت و بزرگ واری، شهرت تمام دارد».

کمال الدین شافعی
شافعی که از پیشوایان اهل تسنن است، درباره امام جواد علیه السلام سخنان زیبا و ارزنده ای دارد. ایشان در این باره می گوید: «امام جواد علیه السلام ارزش و مرتبه عالی دارد و نامش جاری بر زبان هاست. سعه صدر، وسعت نظر و شیرینی سخن او همه را جذب کرده است… . سخنان وی بسیار ارزنده و عالی است و هر کس به وی می رسد، بی اختیار سر تعظیم خم می کند… او سرچشمه ای است که همه از او مشتعل می شوند و عقل و هوش آدمی، از امام جواد علیه السلام علم و معرفت می یابد».

مأمون الرشید
مأمون الرشید، خلیفه عباسیِ هم عصر امام جواد علیه السلام ، آن گاه که در مورد ازدواج دختر خود «ام فضل» به همسری حضرت جواد علیه السلام مورد اعتراض بنی عباس قرار گرفت، در پاسخ چنین گفت: «من بدین جهت او را برای دامادی خود برگزیدم، زیرا در گستردگی علم و فضیلت، با وجود کمی سن و سال، بر همه اهل فضل و دانش برتری دارد. او در علم و کمال، اُعجوبه و فوق العاده است».«حوزه نت»

جمادى غرق شادى بود آنشب
بشارت را منادى بود آنشب
خدا را شهر مكه ، شهر قرآن
به تاييد قضا شد نور باران
حرم سر تا قدم شور و شعف بود
شكوه راز خلقت را هدف بود
منا و مروه اذينى دگر داشت
خم گيسوى شب چينى دگر داشت
كمان ركن را تيرى دگر بود
صفا را سعى و تكبيرى دگر بود
مقام از بى مقامى داد مى زد
شرر بر كاخ استبداد مى زد
شفق ، شعر طلوع فجر مى خواند
حديث ايه هاى قدر ميخواند
فلق معراج شب را ساز مى كرد
گره از كار رجعت باز ميكرد
سحر سوداگر شور و طرب بود
طرب چشم انتظار مرگ شب بود
قمر گيسوى خود را تاب ميداد
قضا لوح قدر را اب ميداد
سپيده اخم خود را باز ميكرد
افق را سينه چاك ناز مى كرد
موذن دم بدم تكبير ميگفت
به ما از ايه تطهير ميگفت
غلم بر قاف شب كوبيد خورشيد
مى از جام فلق نوشيد خورشيد
زمين ابستن نص علق بود
زمان ائينه دار لطف حق بود
وجود واجب استاد هستى
تجلى كرد در ابعاد هستى
خديجه تا زهستى نيست گرديد
ز هستى نمره او بيست گرديد
به روز بيست از ماه جمادى
ندا برخاست از ناى منادى
خديجه ثروت خود را فدا كرد
فنا شد و ز فناكسب بقا كرد
ز كارش موشكافى كرد خالق
گذشتش را تلافى كرد خالق
در رحمت به رويش نيز واكرد
به او زهراى اطهر را عطا كرد
طريقت را دليل راه آمد
حقيقت را تجليگاه آمد
شريعت صورت و معناست زهرا
حقيقت قطره و درياست زهرا
چه زهرائى كه هستى هست . مستش
كليد هستى عالم بدستش
چه زهرائى ، على را پاك همسر
كه مادر هست بر شبير و شبر
پدر او را نه ختم مرسلين است
كه او بر خاتم خاتم نگين است
خدا را شاهكار خلقت آمد
كه بر اسرار هستى علت آمد
شكوفا شد به امر وحى سرمد
گل بى خار گلزار محمد
به مدح او قلم درمانده گردد
به وصفش واژه ها شرمنده گردد
ورا ذرات عالم مى شناسند
زادم تا به خاتم مى شناسند
نه تنها دم زند ادم ز وصفش
زند دم خالق اعظم ز وصفش
شكوه رمز يا زهراست زهرا
قرار نوح در درياست زهرا
به زهرا تا توسل كرد آتش
به ابراهيم حق شد سرد آتش
چه نامش برد موسى ، موسوى شد
كليم حق ز فيض معنوى شد
مسيحازد چو بر دامان او دست
گسست از فرش دل ، در عرش بنشست
بلى صديقه كبرى است زهرا
قرار كل ما فيهاست ، زهرا
شفاعت در جزا پابست زهراست
نجات ما همه در دست زهراست