امام صادق علیه السلام :  

إنَّ خَيرَ ما وَرَّثَ الآباءُ لأِبنائهِمُ الأدَبُ لا المالُ. الکافی،ج8،ص450

 بهترين ميراثى كه پدران براى فرزندان مى گذارند، ادب است نه ثروت.

 حال ای عزیز، فکری کن و چاره‏یی برای خود پیدا کن و بدان که شهرت پیش این مردم ناچیز، چیزی نیست، و قلوب این مردم که اگر گنجشکی ( آن را ) بخورد سیر نمی ‏شود، قدرُ و قابلیتی ندارد، و این مخلوق ضعیف را قدرتی نیست. قدرت فقط در دستگاه قدس ربوبیّت پیدا می‏ شود و فاعل علی الاطلاق و مسبّب الاسباب آن ذات مقدس است. تمام مخلوقات، اگر پشت به پشت هم دهند، که یک پشه خلق کنند، نتوانند و اگر پشه‏یی از آنها چیزی بِرُباید، نتوانند پس بگیرند. قدرت پیش حق تعالی است. او است موثر در تمام موجودات. با هر زحمت و ریاضتی شده، در قلب خود با قلم عقل نگارش ده که : لا مؤثِّر فِی الوُجود اِلاَّ الله (هيچ مؤثري در وجود نيست مگر خدا )

[ امام خمینی-ره، چهل حدیث ،ص 44 ]

از اموری که انسان باید ملتفت آن باشد ،

این است که دروغ به عنوان شوخی و مزاح هم در اخبار از آن تکذیب [و نهی]شده است

و تشدید در امر[به ترک] آن گردیده و علما فتوای به حرمت آن نیز می دهند.

در وصایای رسول اکرم صلی الله علیه و آله به حضرت اباذر غفاری است :

یا اباذر، وَیْلٌ لِلَّذِی یُحَدِّثُ فَیَکْذِبُ لِیُضْحِکَ بِهِ الْقَوْمَ، وَیْلٌ لَهُ وَیْلٌ لَهُ وَیْلٌ لَهُ‏

وای بر کسی که نقل کلامی کند به دروغ تا مردم بخندند به آن ، وای بر او، وای بر او !

(امام خمینی – ره ،چهل حدیث ، ص 398.)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به ابوذر غفاری می فرماید :

ای ابوذر!

از آن بپرهیز که خیالات و آرزوها سبب شود که کار امروز به فردا بیفکنی،

زیرا تو متعلق به امروز و مالِ امروز هستی نه مالِ روزهای نیامده.

در آنجا که کار مفید و لازم و خداپسندی می‌خواهی انجام دهی تأخیر و دفع الوقت را روا مدار.

ای ابوذر!

به عمرت بیشتر بخل بورز تا به مالت.

( مرتضی مطهری، حکمتها و اندرزها ، ج1 ،ص62)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :

الضّحك ضحكان ضحك يحبّه اللَّه و ضحك يمقته اللَّه فأمّا الضّحك الّذي يحبّه اللَّه فالرّجل يكشر في وجه أخيه شوقا إلى رؤيته، و أمّا الضّحك الّذي يمقته اللَّه تعالى فالرّجل يتكلّم بالكلمة الجفاء و الباطل ليضحك أو يضحك يهوى بها في جهنّم سبعين خريفا؛

خنده دو قسم است خنده ايست كه خدا آن را دوست دارد

و خنده ايست كه خدا آن را دشمن دارد،

اما خنده اى كه خدا آن را دوست دارد، آنست كه مرد به روى برادر خويش از شوق ديدار وى لبخند زند

اما خنده اى كه كه خداى والا آن را دشمن دارد آنست كه مرد سخن خشن و ناروا گويد كه بخندد

يا بخندند و بسبب آن هفتاد پائيز در جهنم سرنگون رود.

(نهج الفصاحه، ح1892)

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :

 مَن طَلَبَ العِلمَ فهُوَ کالصّائمِ نَهارَهُ ، القائمِ لَیلَةُ ، وإنَّ بابا مِنَ العِلمِ یَتَعَلَّمُهُ الرَّجُلُ خَیرٌ لَهُ مِن أن یَکونَ أبو قُبَیسٍ ذَهَبا فأنفَقَهُ فی سَبیلِ اللّه ؛
هر که دانش بجوید ، مانند کسى است که روز خود را به روزه گذراند وشبش را به عبادت . اگر کسى یک بابِ علم بیاموزد ، برایش بهتر است از این که کوه ابو قبیس طلا باشد و او آن را در راه خدا انفاق کند .
منیه المرید : ۱۰۰ منتخب میزان الحکمة : ۳۹۸

انسان نباید بگوید که من چون هنوز نَفسم را تربیت نکرده ام و نمی توانم او را کنترل کنم و مهارش را در دست بگیرم که دیگر گناه نکند و خطایی از او سر نزند ، به همین خاطر توبه نمی کنم ! زیرا توبه من فایده ای ندارد! این کار را نکنید. از گناهانتان توبه کنید، از کجا معلوم که تو دوباره گناه کنی؟! شاید نکردی. شاید همین امشب اجل رسید و از دنیا رفتی ، چرا این حرف را میزنی که : “ من چون خاطر جمع از نفسم نیستم، پس توبه هم نمی کنم. (حالا وقت باقی است) به پیری که رسیدم توبه میکنم.

” گفتم که به پیری رسم و توبه کنم   /    اینقدر جوان مُردُ یکی پیر نشد”

( از فرمایشات آیت ا… مجتهدی تهرانی - ره )

فی الکافی عن النبی (صلی ا…علیه و آله ) : فی خطبة أَلَا أُخْبِرُكُمْ بِخَیْرِ خَلَائِقِ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ؟ الْعَفْوُ عَمَّنْ ظَلَمَكَ وَتَصِلُ مَنْ قَطَعَكَ وَالْإِحْسَانُ إِلَى مَنْ أَسَاءَ إِلَیْكَ وَإِعْطَاءُ مَنْ حَرَمَك‏ (الشافی ص 522 )

ظاهراً مراد از اخلاق دنیا و آخرت، اخلاقی است که هم اثر نیکوی آن در زندگی دنیا ظاهر می شود و هم در آخرت.

یعنی علاوه بر تاثیرات اخروی ، در دنیا نیز دارای آثا ر مفید و پسندیده ای برای صاحبش است:

-1 اگر کسی به شخص شما ظلم کرد، او را عفو کنید. این ظالم طبعاً آن ظالمی نیست که به دیگران، یا به ملّتی ظلم می کند… مراد، عفو از ظلم شخصی است.

-2 آن کسی که صله شما بر او واجب است و صله او بر شما واجب است ، او قطع رابطه کرد ، مثل ارحام و خویشاوندی که ارتباط با او واجب است یا دوستی که ارتباط با او مستحسن است ، اگر او این ارتباط را قطع کرد شما وصل کنید.

-3 کسی به شما بدی کرد ، شما به او احسان کنید. گاهی شخصی به انسان یک بدی می کند، مثلاً بایستی از شما تجلیل کند نمی کند. یا … این بدی کردن است. شما به این انسان احسان کنید! مثل خود او رفتار نکنید!

-4 کسی که شما را از عطاء خود محروم کرده شما به او اعطا کنید! فرض کنید مالی، امکانی در اختیار او بود که به افرادی می داد، شما هم یکی از مستحقّین آن اکرام بودید، شما را به حساب نیاورد، شما اگر صاحب آن انعام و اکرام شدید، او را محروم نکنید.